Για πρώτη φορά περπάτησα στα μονοπάτια του και οι Δρυάδες αιχμαλώτισαν για πάντα την καρδιά μου!
Απο τότε τριγυρνά σαν ξωτικό στις φυλλωσιές ....
Διαβαίνει αθόρυβα μέσα απ τις ξυλόφλουδες περιμένοντας τον πρίγκιπά της....τον άνεμο!!
katerina!!
Δευτέρα 18 Φεβρουαρίου 2008
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
1 σχόλιο:
και ΄μεις περιμένουμε να ξεκλέψουμε λίγο χρόνο για να περπατήσουμε στα μονοπάτια του!να χαρούμε τη μουσική του!..πόσο έχουμε χάσει το μέτρο...
Δημοσίευση σχολίου