Η αδυναμία μου....

Κάθεται πάντα στην ίδια θέση...απέναντι μου.Παρόν αλλά απών....οπως και η οικογένειά του.Καμμιά διάθεση για μάθηση ...Πέλαγος με μαύρα κύματα ...καθρέφτης της ψυχής , τα μάτια του.Δεν ξερει τι θα πει κανόνας...δεν θέλει να το μάθει.Αντιδρά σε κάθε πλησίασμα....σαν να το νοιώθει απειλή.Ενα παιδικό πρόσωπο ...με τη σκληρότητα να χαράζει αυλακές στα κόκκινα μάγουλά του.Χαμογελά ... οταν καταφέρνει να επιβληθεί ,όταν δει το φόβο στα μάτια των συμμαθητών του...
Με πονά τούτη η παρουσία ...με πονά γιατί κανείς δεν του έμαθε ν'αγαπά....γιατί δεν θέλει να το μάθει....γιατί οι προσπάθειές μας μένουν άκαρπες....γιατί δεν φταίει αλλά πληρώνει ......γιατί αποκαλύπτει την αδυναμία μου....
Και μένει άσβεστη η ελπίδα..... να γεμίσουν μια μέρα τα μάτια του με φως και η ψυχούλα του μ'αγάπη......