Τετάρτη 7 Ιουλίου 2010


Ο άνδρας και η γυναίκα πλάστηκαν για να φανερωθεί ο βαθύτερος χαρακτήρας της ανθρώπινης φύσης.Ο άνθρωπος κλήθηκε να αποκαλύψει και να πραγματοποιήσει τον εαυτό του στον άλλον και την κοινωνία,να αλληλοπεριχωρηθεί και να αλληλοσυμπληρωθει στην πραγματικότητα του εμείς......
Ο γάμος χαρακτηρίστηκε σαν το κατεξοχήν μυστήριο της αγάπης.....Αν ειναι έτσι ,τότε δε μπορεί παρά να έχει μαρτυρικό και σταυρώσιμο χαρακτήρα.Γιατί η αυθεντική αγάπη είναι ισχυρή σαν το θάνατο και ικανή ως το θανατο.......
Ετσι ,το μυστήριο του γάμου μας δίνει τη δυνατότητα να εφράσουμε την αλήθεια της ελευθερίας στην αλήθεια της αγάπης....
Στο συγκεκριμένο πρόσωπο του άνδρα ή της γυναίκας μου συναντώ τον πραγματικό πλησίον μου....
Ο γάμος είναι το κλειδί που ανοίγει την πόρτα προς την αγιότητα....μας βοηθά με τη χάρη του θεού να ανακαλύπτουμε,κάτω απ' την επιφάνεια των πραγμάτων,που τόσο μας βαραίνουν , το ανθρώπινο πρόσωπο...
Στην εποχή μας όπου η αγαπη είναι ''παράνομη'',ας κατανοήσουμε πως η αγάπη είναι ο πνευματικός νόμος του είναι ,του ευ είναι και του αεί είναι....το άνοιγμα του κόσμου στο Θεό...
''Αγάπη και γάμος'' εκδ. Ακρίτας
Αφιερώνεται στο Στέλιο και τη Βαγγελίτσα που συνειδητά αποφάσισαν να ζήσουν το μυστήριο του γάμου!

Πέμπτη 10 Ιουνίου 2010

Να μην ξεχάσω να...

 

_Λένα Διβάνη, συγγραφέας - Aν. καθηγήτρια της Nομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών

 

1. Να μην ξεχάσω να κοιτάζω τους ανθρώπους. Στα μάτια. Στα σώματα. Το ανθρώπινο σώμα μιλάει ακατάπαυστα για τα πάθη μας, έλεγε ο Χειμωνάς – να στήσω αυτί, να απλώσω μάτι. Να δω από πού, από τι προσπαθεί ο καθένας να διαφύγει. Με τι παλεύει. Για μας θέλω να μιλήσω, τους θλιβερά προβλέψιμους και ακατανόητα απρόβλεπτους, στα όρια του παραλογισμού. Αλλά πρώτα πρέπει να δω προσεκτικά.

 

2. Να θυμηθώ αυτό που έλεγε ο Άμος Οζ σε μια ταβέρνα: δεν χρειάζεται να ταξιδέψεις πολύ και να γνωρίσεις πολλούς, για να καταλάβεις την ανθρώπινη ψυχή. Αρκεί να είσαι μια μύγα στην κρεβατοκάμαρα ενός ζευγαριού… ! Να μην ξεχάσω να γίνω μύγα. Στην κρεβατοκάμαρά μου έστω. Και στις δικές σας.

 

3. Να είμαι συνειδητή, να μην αφαιρούμαι. Να ξυπνάω το πρωί και να υπενθυμίζω στον εαυτό μου πως σήμερα αυτό που θα ζήσω είναι η πραγματική μου ζωή κι όχι μια πρόβα τζενεράλε. Αυτή η μέρα, αν την αφήσεις ηλίθια, θα πεθάνει ανεπιστρεπτί. Θα ταφεί άδοξα στον παράδεισο των χαμένων ημερών και των καλών προθέσεων. Αυτό να του λέω.

 

4. Να μην ξεχάσω να παραγγείλω την αυριανή μου μέρα. Αν υπάρχει κάτι για το οποίο αξίζει να σηκωθώ απ’ το κρεβάτι είναι η σκηνοθεσία της μέρας που αρχίζει. Ανοίγεις τα μάτια, τεντώνεσαι κι αρχίζεις να ονειρεύεσαι τη μέρα που θέλεις να ζήσεις. Να μην αφήσω την τύχη να μου ρίχνει τα σκουπίδια της. Να ζήσω μέρες χειροποίητες. Και νύχτες.

 

5. Να θυμηθώ να μη φοβάμαι το φόβο. Έζησα αρκετά χρόνια μέχρι τώρα και το είδα. Ο φόβος θα με βρει όπου και να ’μαι. Μην κρύβεσαι, ρε πουλάκι μου, τζάμπα κόπο κάνεις.

 

6. Να θυμάμαι να μην απελπίζομαι, να μη με παίρνει από κάτω. Ζούμε ένα τέλος εποχής, εντάξει αλλά κάπου θα βγάλει αυτό. Τόσοι πολλοί απελπισμένοι δεν μπορεί, θα ψοφήσει η άγρια ιδιωτεία, θα γεννήσουν μια ενέργεια που θα γεννήσει με τη σειρά της κάτι άλλο… Πιο βιώσιμο, πιο ανθρωποκεντρικό.

 

7. Να μην ξεχάσω να επιζήσω μέχρι να έρθουν αυτές οι άλλες μέρες. Όπως μπορώ. Με τους φίλους μου. Όχι αυτούς τους facebook. Τους πραγματικούς.


Στο Χρήστο ,εξαιρετικά αφιερωμένο,που μου ζήτησε να το αναρτήσω.

Καλη συνέχεια στις εξετάσεις σου μικρέ μου!

Τετάρτη 2 Ιουνίου 2010

Μέσα απ'τα δύσκολα οι καρδιές ανταμώνουν....



Διχοτομούνται οι καρδιές σαν ανταμώνουν
όπως το ρόδι που ανοίγει και μοιράζεται σε χέρια απλωμένα...
και ζουν μες τη σιωπή και ταξιδεύουν...
όπως τα φύλλα στη κοίτη του ποταμού....
ιριδίζοντας ,
στα τραχειά βράχια των βλεμμάτων...
Απλωμένα σύννεφα οι καρδιές σαν ανταμώνουν
μιας βροχής καρποφόρας, άγγελος...
και ζουν μες την ανάσα
και διαβαίνουν....
όπως ο ήλιος στη δύση του...
πορφυρίζοντας ,
στ' ανείπωτα όνειρα...

Δευτέρα 24 Μαΐου 2010

Δευτέρα 12 Απριλίου 2010

Είναι έγκλημα η κατάργηση του δικαιώματος των ΑμεΑ να ζήσουν σαν άνθρωποι
65 Signatures 
Published by Λυγερή Βασιλείου on Apr 02, 2010
Category: Human Rights
Region: Greece
Target: Στην Ελληνική Κυβέρνηση
Background (Preamble):
Από Τον ΠΗΓΑΙΜΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΘΑΚΗ. http://ligery.pblogs.gr ΝΤΡΟΠΗ και στους 300 του Ελληνικού Κοινοβουλία Αν δεν αποτρέψουν το γκρέμισμα του κοινωνικού κράτους , αρχής γενομένης, από τον πλέον αδύναμο κρίκο του, τις μονάδες αποασυλοποίησης - υποστήριξης κι επανένταξης των "παιδιών" της Λέρου. ΞΕΦΤΙΛΑ για το ΠΑΣΟΚ αν ακυρώσει τελικά ξεδιάντροπα τον ίδιο του τον εαυτό,καταργώντας υποδομές στον χώρο της ψυχικής υγείας, που το ίδιο ίδρυσε κάνοντας "χρήση " του πακτωλού των κονδυλίων που εισέρρευσαν τότε στην Ελλάδα από το Ταμείο της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τον συγκεκριμένο σκοπό της αποασυλοποίησης. Σε μια περίοδο όπου ο λαός μας ΕΞΑΝΑΓΚΆΖΕΤΑΙ να ισορροπήσει σε τεντωμένο σχοινί αυτού του είδους πολιτικές ανάλγητες πρακτικές, δοκιμάζουν επικίνδυνα το κοινωνικό αίσθημα. Το Ελληνικό Λαϊκό αίσθημα που είναι ο μεγαλύτερος σύμμαχος κάθε κυβέρνησης όταν το σέβεται. αλλά και ο ισχυρότερος αντίπαλος της όταν το προσβάλλει βάναυσα.

Είναι η πρώτη φορά ,στους τριάντα μήνες πορείας αυτής της σελίδας που αναφερόμαστε ονομαστικά σε πολιτικό κόμμα κι αναλαμβάνουμε την ευθύνη γι αυτό. Καταθέσετε δημόσια την ταυτότητά του κόμματός σας που έφερε ο Λαός στην εξουσία κύριοι του ΠΑΣΟΚ, προς αναγνώριση - ταυτοποίηση στοιχείων.... Αν αποδειχθείτε ύποπτοι πλαστογραφίας των Αρχών που διακηρύσσετε, πηγαίνετε κύριοι και κυρίες. . Συνταχθείτε μαζί με τούς άλλους.

Αφήστε στο λαό ν' αποφασίσει ποιος είναι ο λιγότερο ψεύτης κλέφτης, επίορκος, φαύλος, δυνάστης εκμεταλλευτής της αγωνίας του και βιαστής των προσδοκιών του. " Μην παίζετε με τους Έλληνες " διεμηνύσατε στους "ξένους" και πολύ καλά κάνατε κύριε Πρωθυπουργέ. " Μην παίζετε με το περί δικαίου αίσθημα των Ελλήνων συμπατριωτών σας εσείς και η Κυβέρνησή σας. Γιατί όλοι φέρετε την ευθύνη. Είναι παρακινδυνευμένο.... Αυτό σας διαμηνύουμε μετά λόγου γνώσης, εμείς από τον ανήφορο ΤΟΥ ΠΗΓΑΙΜΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΘΑΚΗ των ΑμεΑ, μιας ιδιαίτερα ευπαθούς ομάδας της κοινωνίας που αριθμεί κάποιες χιλιάδες ψυχές και τις οικογένειές τους. Μη μου συγχωρήσετε φίλοι αναγνώστες το ύφος της γραφής. Αλλά διαβάσετε την είδηση που ακολουθεί και την οφείλω στην σελίδα http://psi-action.blogspot.com/
Petition:
Κύριε Πρωθυπουργέ της Ελλάδος.

Μην αφήνετε από τριμήνου και πλέον απλήρωτους τους εργαζόμενους στις Δομές Υποστήριξης και Ψυχοκοινωνικής Αποκατάστασης του προγράμματος "ΨΥΧΑΡΓΩΣ" Εξωθείτε τις Δομές σε κλείσιμο την μια μετά την άλλη. Τινάζετε το πρόγραμμα στον αέρα και στέλνετε ανυπεράσπιστους ανθρώπους πίσω στα κολαστήρια των Δημόσιων ψυχιατρείων.

Σάββατο 3 Απριλίου 2010

http://pneymatiko.files.wordpress.com/2009/04/anastash-p.jpg
Ο θάνατος του Χριστού πάνω στο Σταυρό δεν είναι μια αποτυχία που αποκαταστάθηκε κάπως μετά την Ανάστασή του. Ο ίδιος ο θάνατος πάνω στο Σταυρό είναι μια νίκη. Νίκη τίνος πράγματος; Μόνο μια απάντηση μπορεί να υπάρξει: Η νίκη της οδυνώμενης αγάπης. «Κραταιά ως θάνατος αγάπη...ύδωρ πολύ ου δυνήσεται σβέσαι την αγάπην» (Άσμα Ασμ. 8, 6-7). Ο Σταυρός μας δείχνει μιαν αγάπη που είναι δυνατή σαν το θάνατο, μιαν αγάπη ακόμη πιο δυνατή.
Ήταν θεληματική αγάπη κι όχι καταναγκασμός αυτό που έφερε τον Ιησού στο θάνατό του. Στην αγωνία του μέσα στον κήπο και στη Σταύρωσή του οι σκοτεινές δυνάμεις του επιτίθενται μ' όλη τους την ορμή, αλλά δεν μπορούν ν' αλλάξουν τη συμπόνια του σε μίσος· δεν μπορούν να εμποδίσουν την αγάπη του να συνεχίσει να είναι η ίδια. Η αγάπη του δοκιμάζεται ως το έσχατο σημείο, αλλά δεν καταπνίγεται.
Η νίκη της γεμάτης πόνο αγάπης του πάνω στο Σταυρό δεν είναι απλώς ένα παράδειγμα για μένα που μου δείχνει τι θα μπορούσα να πετύχω εγώ ο ίδιος αν μπορούσα να τον μιμηθώ με τις δικές μου δυνάμεις. Πολύ περισσότερο απ' αυτό, η πονεμένη του αγάπη έχει πάνω μου ένα δημιουργικό αποτέλεσμα, μεταμορφώνοντας την καρδιά μου και τη θέλησή μου, ελευθερώνοντάς με από τα δεσμά, ολοκληρώνοντάς με, κάνοντας δυνατό για μένα ν' αγαπώ μ' ένα τρόπο που θα ήταν τελείως περ' από τις δυνάμεις μου, αν πρώτα δεν ειχ' αγαπηθεί απ' αυτόν. Γιατί μέσα στην αγάπη ταυτίστηκε μαζί μου· και η νίκη του είναι νίκη μου. Κι έτσι ο θάνατος του Χριστού πάνω στο Σταυρό είναι πράγματι, όπως τον περιγράφει η Λειτουργία του Μ. Βασιλείου, ένας «ζωοποιός θάνατος»
Ο Χριστός δεν μας προσφέρει ένα δρόμο που παρακάμπτει την οδύνη, αλλά ένα δρόμο μέσα απ' αυτήν· όχι υποκατάσταση, αλλά λυτρωτική συμπόρευση
Αυτή είναι η αξία του Σταυρού του Χριστού για μας. Αν τη συνδέσουμε με την Ενσάρκωση και τη Μεταμόρφωση που προηγήθηκε, και με την Ανάσταση που την ακολουθεί -γιατί όλ' αυτά είναι αχώριστα μέρη μιας μοναδικής πράξης ή «δράματος»- η Σταύρωση πρέπει να κατανοηθεί σαν ύψιστη και τέλεια νίκη, θυσία και πρότυπο. Και σε κάθε περίπτωση η νίκη, η θυσία και το πρότυπο είναι της αγάπης που πάσχει.

Έτσι βλέπουμε το Σταυρό:
την τέλεια νίκη της ταπείνωσης που ξέρει ν' αγαπάει πάνω στο μίσος και το φόβο·
την τελεία θυσία ή την εκούσια αυτοπροσφορά της συμπόνιας που ξέρει ν'αγαπάει·
το τέλειο πρότυπο της δημιουργικής δύναμης της αγάπης. 

Κάλλιστος Ware

Μια αναστάσιμη πορεία ,μέσα απ' τον πόνο που προκαλείται απ τη θέα του αλλοτροιωμένου προσώπου μας,εύχομαι για όλους τους συμπορευτές και παρατηρητές της ''Καλύβας''

Καλό Πάσχα!

pasxalia_386






Πέμπτη 1 Απριλίου 2010

http://www.mamatsios.gr/albums/userpics/normal_7.jpg
 Μεγάλη Πέμπτη ,
κι έσκυψα γλυκά  να σε φιλήσω,
σ' ένα φιλί ,θερμό φιλί, τον πόνο μου να κλείσω.
Κι εκεί π' ακούμπησα στη θεία πληγή τα χείλη,
αλάλητα Σε ικέτευσα,
στον κόσμο όσο ζήσω,
μπρος στο Σταυρό Σου να καεί η ζωή μου σαν καντήλι.