''Ηχος Πλάγιος .Μόνος...''
Οι άγγελοι στέκουν αγρυπνοι τις νύχτες
παραμονεύουν τις μεγάλες σιωπές
να διανύσουν τις αποστάσεις
που αφήνουν αναμεσά τους οι άνθρωποι
Οδηγούμαι εκτός
αναζητώντας τον άγιο χρόνο της επιστροφής
κι οδηγούμαι
γιατί να οδηγήσω αδυνατώ
και φτάνω στη σιωπή
π'ακούει και δε μιλά
δε ρωτάει
κι έπειτα σιωπώ
και δε μιλώ
και δεν ρωτάω.
Επέλεξα τη σιωπή
μήπως και κερδίσω κάποτε
τη βασιλεία των ουρανών.
Κι ύστερα
υπέθεσα πως ένιωσες κελί την αγάπη μου
για τουτο πήρες να μονάζεις
σις λέξεις μου για σένα.
Θυμήσου να χαμογελάς κάθε που χιονίζει
Κάπου σε παραφυλάει ο έρωτας.
4 σχόλια:
Ενας από τους λόγους που λατρεύω την ποίηση,είναι ο''κωδικοποιημένος''ή συμβολικός λόγος της....
Με λίγα λόγια λέγονται τόσα πολλά σημαντικά...
Τους χαιρετισμούς μου Κατερίνα.
Θαυμάσιοι οι στίχοι του "Ήχου"..
Καλησπέρα..
Kαλησπέρα Απροσπέλαστη πόλη!!!Χαίρομαι οταν γνωρίζω ανθρώπους που αγαπούν την ποιηση ...πιο πολύ όμως χαίρομαι όταν γίνεται αυτό αφορμή για να ''δούμε '' πιο πέρα αλλά και αφορμή για μια συνάντηση στο διαδικτυο!
Καλησπέρα Τάκη Τσαντήλα ! Παρακολουθώ τη δημιουργικότητά σου εδώ και πολύ καιρό!Εύχομαι να δημιουργείς απο καρδιάς...Σ'ευχαριστώ για το πέρασμά σου!
Δημοσίευση σχολίου