Eικοσιπέντε ζευγάρια μάτια και στο λαιμό κρεμμασμένη αυτή η ταμπελίτσα''καλός ,άριστος, κακός,απείθαρχος ,αδιάφορος,τεμπέλης....''
Εύκολες οι ταμπέλες....γιατί άλλωστε να το ψαχνουμε και πολύ?Με μια ταμπέλα καθησυχάζεις την εκπαιδευτική σου συνείδηση.
Και κείνα τα μεγάλα φοβισμένα μάτια που σε κοιτούν....?Τιποτα δεν σου λένε...?Η μόνιμη σκιά ...? Ούτε εκείνη η προκλητική συμπεριφορά που κραυγαζει ''καποιος να μ'αγαπήσει ''...?
Δεν είσαι εκπαιδευμένος να ανακαλύπτεις ψυχολογικές ρωγμές....λες! Καλό άλλοθι κι αυτο για να ξαναμπείς στην τάξη και να πετάξεις τα βέλη σου...
Ή μήπως σε τρομάζει αυτός ο απειθαρχος ,αδιάφορος,τεμπέλης μαθητής σου γιατί αποκάλυψε την γύμνια της ψυχής σου...?
Πέμπτη 12 Φεβρουαρίου 2009
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
1 σχόλιο:
ολα αυτά μου θυμιζουν καποιους στιχους του θηβαιου που λενε: "Πόσο δίκαιη εξουσία ζυγίζει ότι έχει ο καθένας
όταν ο μόνος πόνος που αντέχει είναι ο πόνος ο ξένος"
παράξενο ε?ειμαστε ανα πασα στιγμη ετοιμοι να φορεσουμε τη μασκα της αυθεντιας .ποσο ευκολα ξεχναμε
Δημοσίευση σχολίου