Σάββατο 12 Ιανουαρίου 2008
Κατηφοριζοντας ....μια ανηφόρα.
Γιατί μ' ανζητάς στους φωτισμένους δρόμους
με τις αδιάφορες βιτρίνες και τους πληθωρικούς διαβάτες?
Εκείνο το πλακόστρωτο ,πήρα πάλι....
πουχει μυρωδιά γιασεμιού απ το Καλοκαίρι...
πουχει ένα αστέρι κρεμασμένο στο θυρόφυλλο
και φύλλα καστανιάς να σκεπάζουν τις πληγές....
Θυμάσαι ?... εκεινο το φιδωτό δρομάκι ....
με τις καρδιές των δέντρων
και την λιγοθυμιά ..των ματιών σου....??
Katerina
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
4 σχόλια:
...γιατί το κάνεις αυτό ?δε με λυπάσαι..?...είσαι απίστευτη!
Οτι η μνημη καταγραφει ....η ψυχη αποτυπωνει με λογια, που το θροισμα των φυλλων της υπαγορευουν ,με εικονες που σ' αυτες τα ματια αιχμαλωτιστηκαν.....σ' ευχαριστω που το νοιωσες....!!!!
εκείνα που αγαπήσαμε κρύβονται στη στροφή...
κρατώντας...
τα κλειδια του μυστηρίου,ανωνυμε,
τη αφανέρωτη ελπιδα να ξαναπεράσουμε απο κείνη τη στροφή,
την βεβαιοτητα ότι αγαπήσαμε...
Δημοσίευση σχολίου