Σάββατο 12 Ιανουαρίου 2008

Κατηφοριζοντας ....μια ανηφόρα.

The image


Γιατί μ' ανζητάς στους φωτισμένους δρόμους
με τις αδιάφορες βιτρίνες και τους πληθωρικούς διαβάτες?
Εκείνο το πλακόστρωτο ,πήρα πάλι....
πουχει μυρωδιά γιασεμιού απ το Καλοκαίρι...
πουχει ένα αστέρι κρεμασμένο στο θυρόφυλλο
και φύλλα καστανιάς να σκεπάζουν τις πληγές....
Θυμάσαι ?... εκεινο το φιδωτό δρομάκι ....
με τις καρδιές των δέντρων
και την λιγοθυμιά ..των ματιών σου....??
Katerina

4 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

...γιατί το κάνεις αυτό ?δε με λυπάσαι..?...είσαι απίστευτη!

katerina είπε...

Οτι η μνημη καταγραφει ....η ψυχη αποτυπωνει με λογια, που το θροισμα των φυλλων της υπαγορευουν ,με εικονες που σ' αυτες τα ματια αιχμαλωτιστηκαν.....σ' ευχαριστω που το νοιωσες....!!!!

Ανώνυμος είπε...

εκείνα που αγαπήσαμε κρύβονται στη στροφή...

katerina είπε...

κρατώντας...
τα κλειδια του μυστηρίου,ανωνυμε,
τη αφανέρωτη ελπιδα να ξαναπεράσουμε απο κείνη τη στροφή,
την βεβαιοτητα ότι αγαπήσαμε...