Ένα ξεβόλεμα ειναι τελικά η ζωή...
Ένα ταξιδι με καπετάνιο και πλήρωμα εσένα τον ιδιο....
Κόπος και πόνος ...
Τουλάχιστον να υπάρχουν χέρια φιλικά ,χέρια αγαπημένα ....
που θα δένουν τους κάβους στα λιμάνια ....
που θα ανάβουν τ'αστερια στο ξεψύχισμα της μέρας.....
και θα σου ψιθυρίζουν για γοργόνες και..... κοχύλια!!!
katerina
2 σχόλια:
Στο βάθος, η ζωή είναι η τέχνη του να βλέπεις πέρα από τα φαινόμενα.Το έργο τέχνης της ζωής μας καλύπτεται συχνά όμως από φόβους,ενοχές, επιφυλάξεις...
με ξαφνιαζεις τοσο ευχαριστα μ'αυτο το κοιταγμα σου......
Δημοσίευση σχολίου