Κι αν έχεις χάσει 'ολα τα πρωινά της ζωής σου, όλες τις ανατολές,δεν είναι και προς θάνατον. Εχει κια κάτι απογεύματα η ζωή!!! Κάτι δειλινά!! Να σου λιγώνεται η ψυχή!! Αλκ.Παπαδάκη katerina
4 σχόλια:
Ανώνυμος
είπε...
...μεχρι να περάσουν και τα δειλινά και τα απογεύματα...??και στο τελος θα εχουν περάσει ολα τα δειλινά απο πάνω σου....και εσυ εκεί με την ψυχή στα χέρια.
Κατι περισσοτερο ξερεις Καλλιοπη μου γι αυτες τις ανατολες....αυτο το αισιοδοξο κοιταγμα σου δεν μπορει παρα να κανει τα δειλινα να σου λιγωνουν την ψυχη...
4 σχόλια:
...μεχρι να περάσουν και τα δειλινά και τα απογεύματα...??και στο τελος θα εχουν περάσει ολα τα δειλινά απο πάνω σου....και εσυ εκεί με την ψυχή στα χέρια.
Δε μου αρέσουν πολύ τα δειλινά πάντα έχουν μια μελαγχολία.Καλύτερα η ανατολή,καινούρια μέρα,καινούριο ξεκίνημα!
χωρις τα δειλινα πως θαρθουν οι ανατολες ,ανωνυμε μου???πως θα συνεχισει η ζωη ναχει μυστηριο και προσδοκια????
Κατι περισσοτερο ξερεις Καλλιοπη μου γι αυτες τις ανατολες....αυτο το αισιοδοξο κοιταγμα σου δεν μπορει παρα να κανει τα δειλινα να σου λιγωνουν την ψυχη...
Δημοσίευση σχολίου