Πέμπτη 15 Οκτωβρίου 2009

Η σιωπή μας....

................................................
Φτάνουν μέρες που δεν έχεις πια τι να λογαριάσεις .
Συμβάντα ερωτικά και χρηματιστηριακές επιχειρήσεις.
Δε βρίσκεις καθρέφτες να φωνάξεις τ' όνομά σου.
Απλές προθέσεις ζωής διασφαλίζουν μιαν επικαιρότητα.
Ανία ,πόθοι,όνειρα,συναλλαγές,εξαπατήσεις .
Κι αν σκέφτομαι είναι γιατί η συνήθεια είναι πιο προσιτή απο την τύψη.

Μα ποιός θαρθει να κρατήσει την ορμή μιας μπόρας που πέφτει?
Ποιος θα μετρήσει μια-μια τις σταγόνες πριν σβήσουν στο χώμα?
Πριν γίνουν ένα με τη λάσπη σαν τις φωνές των ποιητών?
Επαίτες μιας άλλης ζωής της Στιγμής λιποτάχτες
ζητούνε μια νύχτα απρόσιτη τα σάπια τους όνειρα.
Γιατί η σιωπή μας είναι ο δισταγμός για τη ζωή και το θάνατο.
        Μ.Αναγνωστάκης



13 σχόλια:

Απροσπέλαστη πόλη είπε...

Καλημέρα Κατερίνα μου

Αχ τι ωραία επιλογή,ένας Αναγνωστάκης από τους αγαπημένους.
Η σιωπή..αχ αυτή η σιωπή πόσα κρύβει πόσα θέλει να πει..και πόσο ηχηρή είναι κάποιες φορές
Καλο σαββατοκύριακο νάχουμε όλοι/ες μας.

santos είπε...

"Κι αν σκέφτομαι είναι γιατί η συνήθεια είναι πιο προσιτή απο την τύψη."
no words....
καλο σαββατοκυριακο κατερινακι, και να θυμασαι πως....
ολα θα πανε καλα στο τέλος,
αν δεν ειναι καλα, τοτες δεν ειναι το τελος!

Λυγερή Βασιλείου είπε...

Υπέροχος ο Αναγνωστάκης .
Όλοι μας κάποια στιγμή ανιχνεύοντας τους στίχους του,αναγνωρίζομε τους εσώτερους συλλογισμούς μας θαμμένους στην σιωπή της ψυχής μας..
Όταν σπάει η Σιωπή και της ψυχής τα λόγια γράφονται ή και λέγονται τότε οι άνθρωποι έρχονται κοντά και μερικοί ακόμη πιο κοντά...

Καλημέρα πανέμορφή μου Κατερίνα.

http://ligery.pblogs.gr
http://pygemos.blogspot.com
http://lygeri.pblogs.gr

katerina είπε...

Kάποια στιγμή μουχες πει ότι σ'αρέσει ο Αναγνωστακης, Απροσπέλαστη πόλη.Ετσι ανάμεσα σε δυο επιλογές μου ,δεν δυσκολεύτηκα να διαλέξω ,έχοντας στη σκέψη μου εσένα και την ανάρτησή σου!!!
Καλή βδομάδα και συνέχισε να οραματίζεσαι μια προσπελάσιμη πόλη!!!

katerina είπε...

Είσαι το κάτι άλλο ,santos!!!Χρησιμοποιεις ''τα όπλα μου'' για να με ενθαρρύνεις.Υπήρξες καλός μαθητής αλλά σήμερα πλέον αριστος αφομοιωτής των όσων είδες και άκουσες!
Σ'ευχαριστώ μικρέ μου ,ευτυχώς που έχω το δικό σου χαμόγελο......
Καλη βδομάδα!!

katerina είπε...

Περίεργη αυτή η σιωπή Λυγερή μου...Αλλοτε σε τσακίζει κι άλλοτε ειναι τόσο καρποφόρα!Ελπίζω νασαι καλύτερα αλλά αν δεν είσαι τουλάχιστον μπορεις να ελπίζεις σε μια καλύτερη βδομάδα...Αφησε κάτι στην άκρη ,ότι μπορείς και πάρε μικρές ανάσες ...
Την αγάπη μου ,γλυκιά κυρά του πηγαιμού!!!

santos είπε...

χαχαχα!!! επισης καλη σου εβδομάδα... :)

Απροσπέλαστη πόλη είπε...

Καλημέρα Κατερίνα μου

Τι να πω!τι δώρο-έκπληξη ήταν αυτό.Να πω συγκίηνη; να πω χαρά; ότι και να πω θάναι λίγο..θυμόσουν ότι μου αρέσει ο Αναγνωστάκης Κατερίνα και με ενθαρρύνεις να οραματίζομαι.. είσαι υπέροχος άνθρωπος και σπάνιας ευαισθησίας -συνείδησης.
Σε ευχαριστώ για το πολύτιμο δώρο σου.
Νοιώθω τυχερή που σε γνώρισα.
σε φιλώ

katerina είπε...

Kαλή σου μέρα ,Απροσπέλαστη πολη!!!Να νοιώθεις τυχερή που ανοίκεις σε κέινους τους ''μικρούς και ελάχιστους ''του κόσμου που η ζωή τους είναι ένα γερό χαστούκι συνειδητοποιησης ,αγώνα,αληθεια ζωής για μένα τη ''βολεμένη'' στη ζωούλα και τα εγω-ονειράκια της.
Σ'ευχαριστώ για την ιδιαιτερη και αληθινή παρουσία σου ....!!!!!!

Aνεμος είπε...

Γιατί η σιωπή μας είναι ο δισταγμός για τη ζωή και το θάνατο

katerina είπε...

Μάλλον έτσι είναι ,Ανεμε,αλλιως πώς να ερμηνευτεί η τόση σιωπή και αυτά τα υποκατάστατα ζωής που καθημερινά υιοθετούμε...
Ευχαριστώ για τη στάση σου στην καλυβα!Καλό σου βράδυ!

Αιμιλία Ροδόσταμο είπε...

και ο ίδιος ο Αναγνωστάκης έζησε μέσα στήν σιωπη.

Ανώνυμος είπε...

http://agapisdiakonia.blogspot.com/2009/09/blog-post.html
Άθλιος