http://ligery.pblogs.gr
με ιδιαίτερη εκτίμηση !!!
Κι όμως!Οσες φορές αγάπησα τον εαυτόμου,
ήταν δυο πιθαμές πριν το χαμό,όπου τον είχα οδηγήσει.
¨Ενα λεπτό πριν το σφύριγμα του φάουλ.
Μήπως πρόσεξες ποτέ...Λέω ...Μήπως.
Πόση απαντοχή έχει το βλέμμα του Γλάρου,
που κάθεται ολομόναχος σ' ένα σάπιο μαδέρι
και ζυγιάζει όνειρα στις φτερούγες του?
Μήπως πρόσεξες ποτέ...Λέω ...Μήπως.
Πόση βροχή μπορεί να σηκώσει ενα μικρό
άγριο τριαντάφυλλο χωρις να διαλυθεί στο χώμα?
Τι άλλο θέλεις να σου πω!
Μέσα στ' αστραφτερά σου μάτια ,που μοιάζουν
πάντα με πυκνές φυλλωσιές δέντρων
κρύβονται όλα τα πουλιά της γης.
Και τραγουδούν.
Μέσα στ΄αστραφτερά σου μάτια κρύβεται κι η δική
μου ψυχή .
Και σιγοντάρει.
''Ξεφυλλίζοντας τη σιωπή'' Αλκ.Παπαδάκη
2 σχόλια:
Του Πηγαιμού της ψυχής μου στήριγμα και φίλη δική μου.
Δεν ξέρω αν έχει θέση εδώ ένα μου χιλιοειπωμένο ευχαριστώ.
Ένα μου δάκρυ όμως διάφανο και καθαρό δε θα το εμποδίσω να νοτίσει την ψυχή σου. Δεν είναι από λύπη ή χαρά, είναι μια σταγόνα αγάπης που ξέφυγε από την καρδιά μου και ήλθε να σε βρεί.... κράτα το να με θυμάσαι.
Λυγερή μου,ευγενής ψυχή!Τι πιο πολύτιμο απο ένα δάκρυ....?Σ'ευχαριστώ ,ναχεις κουραγιο και δύναμη εύχομαι ν'απλώνεις την αγάπη σου στις συννεφιές...
Δημοσίευση σχολίου