Eνα ιδιαίτερο βιβλίο!!

Ένα αλλιώτικο best -seller
μεταφρασμένο ήδη σε 7 γλώσσες ερχεται και στην Ελλάδα απ τις εκδόσεις εν πλω.
Τίτλος του:''ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΜΙΛΙΑ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΤΟΠΟ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ''
Συγγραφέας του  ειναι ο Κλάους Κένεθ.
Ειναι μια αυτοβιογραφία .Μια περιπέτεια της συνείδησης και της ανθρώπινης αναζήτησης.
Ή αλλιως ένα μυθιστόρημα πέρα για πέρα αληθινό....
Ο συγγραφέας περιγράφει εισαγωγικά την περιπέτεια της ζωής του:
''Το μεγαλύτερο μερος της ζωής μου το αφιέρωσα στην αναζήτηση της αγάπης και της αλήθειας....
Πέρασα απ την Ινδία ,το Θιβέτ και την Ταυλάνδη,καθως και απο μουσουλμανικές χωρες ....
Ταξίδεψα στην Αλάσκα ,στο Μεξικό και στη Βραζιλία για να δοκιμασω άλλα συστήματα ,
οπως τον κομμουνισμό ,τον αθεισμό και την χίπικη κουλτούρα.....
Αλλες φορες πάλι ,εμπλεξα με τον υπόκοσμο των ναρκωτικων....
Ομως τίποτα δεν μπόρεσε να γεμίσει το κενό που υπήρχε στη ψυχή μου....
Ηταν ένα ταξιδι στην κόλαση γεμάτο μίσος και θάνατο....''

Ημέρα ποίησης!

Έλειπε ο νους απ' τις αυλαίες
όπου τα πνεύματα μηνύματα ανταλάσσαν...

κι έτσι τι έμεινε στα χέρια της καρδιάς?

... ένα γεμάτο έπαρση αέρινο τίποτα,

να εξευτελίζει την του αγώνα αξιοπρέπεια...

 

Έλειπε ο νους από τις Βίβλους

όπου ο Θεός με δύναμη μιλούσε...

κι έτσι τι έμεινε στα χέρια της καρδιάς?

... ένα αριθμόχαρτο με ψέματα γιομάτο,

να υποτιμά την καλοσύνη που εδιδαχθη...
                                                Rain

Eφηβικές καταγραφές!

Είπαν ,λοιπόν, τα παιδιά να γράψουν..
όχι διαγώνισμα ,όχι τεστ αλλά ότι τους υπαγορεύσει η καρδιά τους !!!
Να το αποτέλεσμα ...
Δεν έχει σημασία αν είναι λογοτεχνικό αριστούργημα...
είναι αριστούργημα της ψυχούλας τους!


Οταν κάθομαι και σκέφτομαι όσα έχουν γίνει
δεν μπορω να πιστέψω οτι είσαι πραγματικός.
Είσαι ένα όνειρο που δεν έχει τελειωμό
Εισαι δικός μου για πάντα απο δω και μπρος
        Λ.....
Οταν μάθεις ν'αγαπάς και να πονάς απ τα βάθη της ψυχής
τότε ίσως βρεις και το νόημα της υπέροχης ζωής...
Εμαθα να ζω ,χωρίς πραγματικά να ζω
Εμαθα να αγαπώ ,χωρίς πραγματικά να αγαπώ
Εμαθα να συγχωρώ,χωρίς πραγματικά να συγχωρώ
Αραγε υπάρχω χωρις πραγματικά να ζω?

Ολα τα άνθη σβήσανε,
μόνο ένα δεν σβήνει
κι αν σβήσει με το θάνατο η ανάμνηση θα μείνει...
Δεν είναι αγριολούλουδα με ψεύτικη αξία
είναι ένα ανθος της καρδιάς
που λέγεται φιλία.
    Ι......

Το νόημα της ζωής είναι ένα:
Zήσε,Αγάπα,Γέλα!
    Σ.........
Ειρήνη,παγκόσμια ειρήνη
εκεί που δεν υπάρχει ...
κρύβεται και η αγάπη!
    Ε.....

Στην Αφρική τα παιδιά πεινουν και μεις συνέχεια ξοδεύουμε λεφτά
σε ξενυχτια και μπουζούκια και αυτα δεν βρισκουνε φαι ουτε για μια νύχτα.
Τα παιδια στην Αφρική πεθαίνουνε ξανά και στο Ιρακ εγινε παλι πόλεμος....
     Α..........
Στα όνειρα μόνο είσαι
στην πραγματικότητα ποτέ.
Θα σ' εχω μέσα στην καρδιά μου
δεν θα φύγεις απο κει ποτέ!
     Σ..........

Γιατί ν'αγωνιζόμαστε να γίνουμε σπουδαιοι
αν δεν μπορούμε στη ζωή να ζούμε ευτυχισμένοι??
    Φ......
 
Θάλασσα με τα γαλανά σου νερα
εσύ  που αγριεύεις σαν έχει αεράκι
και σηκώνεις κυματάκια
σαν άσπρα προβατάκια.....
  Γ......

Οταν σε κοιτώ στα μάτια ,βλέπω μια θάλασσα γεμάτη καραβάκια
που κουβαλούν τις αναμνήσεις μας.
Οταν κοιτώ τα χείλη σου,θυμάμαι τα λόγια που μου έλεγες στη θάλασσα
και μου λεγες ''σ' αγαπώ''
Τωρα σε κοιτω στα μάτια και δεν βλέπω τίποτα .
Εχεις γίνει ψυχρός και απόμακρος.
Φοβάμαι πως αν σε ακουμπησω θα παγώσω.
Αν υπήρχε κάτι που θα μπορούσε να ζεστάνει την καρδιά σου,
θα έκανα τα πάντα για να το βρω.
Εισαι η ζωή μου ...
Σ'αγαπώ!
   Δ........

Ο λόγος στους μαθητές....

Ενα σχολείο που όλα τα παιδιά θα ήθελαν!!
Όλα τα παιδια θα ήθελαν ένα διαφορετικό και πιο ελκυστικό σχολείο.
Θαταν καλύτερο να υπάρχει πιο καλή εγκατάσταση και να γίνονται περισσότερες ωρες μαθήματος
ώστε οι μαθητες να κανουν τα μαθήματα τους με τους καθηγητές στο σχολείο.
Ετσι θα έχουν περισσότερο ελευθερο χρονο στο σπίτι για να ασχοληθουν με άλλες δραστηριότητες
που θα τους άρεσαν οπως ξένες γλώσσες,αθλητισμό ,μουσική κ.α.
Οι καθηγητές θάταν καλο να κάνουν περισσότερα σεμιναρια ωστε να συζητουν κι άλλους τρόπους διδασκαλιας.
Ισως πιο διασκεδαστικούς ,προτοτυπους για να μην καταντά το μάθημα βαρετό.
Ακόμα καλό θα ήταν να προσλαμβάνονται σε νεότερη ηλικία γιατί αυτοι που είναι χρόνια στην εκπαιδευση
χάνουν την όρεξη και το ενδιαφέρον να διδάξουν.
Ενας άλλος τομέας που θα βοηθούσε σε ενα καλύτερο σχολείο ειναι η καθαριότητα και η υγεινή
που παίζουν σημαντικό ρόλο στην υγεία των παιδιών.
Το κουσούρι των καθηγητών να καπνίζουν στους διαδρόμους  του σχολείου ειναι μια ακόμα  άσχημη εικόνα.
Ένα ακόμα θέμα που αφορα την υγεία των μαθητών είναι τα κυλικεία που πασάρουν τρόφιμα που δεν είναι το καλύτερο
για τα παιδιά που ήδη έχουν κακές διατροφικές συνήθειες.
Αυτο πιστεύουμε πως είναι ένα σχολείο που όλοι θαθελαν
αλλά που σίγουρα δεν θα υπαρξει γιατι απλά αυτοί που πρέπει να τα κανουν ολα αυτα ,
δεν θα ενδιαφερθούν ποτέ ακόμα κι αν γκρεμιστεί σχολειο και πλακώσει μαθητές
παλι δεν θα κάνουν τιποτα .
Ισως όμως κάποτε βάλουν μυαλό και δώσουν στα παιδια που δικαιούνται να έχουν :
σωστη παιδεία ,χαρούμενη εφηβεία ,καλή υγεία....
να έχουν δηλαδή μέλλον!
Ιωάννα Κ. και Ναταλία Κ.
μαθήτριες Β' Γυμν.

Δεν θέλω να σχολιάσω τη φωνή τους...τα λόγια λενε αλήθειες αλλά και κρύβουν απογοήτευση ...
Οσοι έχουν ''ώτα ακουέτω''....

Μια προσωπική μαρτυρία.

[Με αφορμή το Ευαγγέλιο της Κυριακής]
''Aπο μικρός έχω πολλαπλές δυσκολίες εξαιτιας της αναπηρίας μου.
Δυσκολεύομαι πολύ στα χέρια και στην ομιλία και λιγότερο στα πόδια μου....
Καθημερινά δέχομαι τη βοήθεια των γύρω μου.Δίνω την ευκαιρία να αισθανθούν
οτι χρειάζεται η αλληλοβοήθεια μεταξύ μας.Αυτή η συμπαράσταση που δέχομαι
απ' όλους με κάνει απ τη μια να ευχαριστώ τους φίλους μου
και απ την άλλη καταλαβαίνω πόσο αδύναμος θα ήμουν χωρίς τους ανθρώπους.
Ορισμένοι απο μας τους ανάπηρους δυσανασχετούν,γκρινιάζουν και μοιρολογούν....
Όσο για μένα ,σήμερα πια αισθάνομαι χρήσιμος στους συνανθρώπους μου.
Αυτό το ήθελα απο μικρός.
Τώρα πια αισθανομαι οτι έχω ολοκληρωση την Οδύσσειά μου ,με το να σπουδάσω
να δουλέψω και να εκδώσω δυο βιβλία μου....''
Ιανουάριος 1997                         Σωτήρης Στυλιανού

Απ' τους ψιθύρους της καρδιάς...

Μου δωσες ενα μπουκέτο αγριόκρινα ,
να φυλάξω απ' τα ανεμοβρόχια ....
κι όπως είχα την καρδιά μου πέλαγο ,
ήρθαν οι βοριάδες ....
και σκόρπισαν στα κύματα.
Ήρθες πάλι μιαν άνοιξη πασχαλινή....
αφήνοντας στο προσκεφάλι μου ,
ολόλευκα γιασεμιά
περασμένα σε πευκοβελόνες...
να τα φυλάξω μέχρι να με καλέσεις
σ' εκεινο το δείπνο των αγγέλων.
 Αυτή τη φορά τα έσφιξα στη χούφτα μου ...
τόσο ....,
που κόκκινες σταγόνες ,
ρήμαξαν την λευκότητά τους...
Τα κρατώ ακόμα,
σέρνοντας τα βήματά μου στους λασπωμένους δρόμους ...
Άραγε ,θα φτάσω...?
Θα προφθάσω...
 να στολίσω  τις πληγές Σου...?
Καλή Σαρακοστή