Πέμπτη 20 Νοεμβρίου 2008

Αφιερωμένο ....


"Πρέπει, οπωσδήποτε, ν' αλλάξω ζωή, αλλοιώς
είμαι χαμένος. Βέβαια, έχω καιρό μπροστά μου, είμαι ακόμα
νέος. Αν μπορούσα να ξεφύγω αυτή την άθλια καθημερινότητα,
υποχρεώσεις και συνήθειες και συμβιβασμοί, αν σταθώ λιγό-
τερο εύκολος
στις διάφορες προφάσεις- μα ιδιαίτερα
αν βάλω πια ένα τέλος σε τούτες τις αιώνιες αναβολές.
Τότε, αλήθεια, ίσως φτιάξω κάτι, ίσως μάλιστα και κάτι το
μεγάλο
όπως ονειρευόμουν από παιδί..."

Έτσι έγραφε κάποιος ένα βράδι με χέρια που τρέμανε.
Κι έκλαιγε. Ύστερα νύσταξε κι αποκοίμηθηκε.
Το πρωί, μόλις θυμόταν κάτι αόριστα. Και σε μερικά χρόνια
πέθανε.
Τ.Λειβαδίτης

    .....στο Χρήστο που κάνει τα όνειρά του στιγμές ζωής.....



3 σχόλια:

santos είπε...

Δραπετευα-δραπετευσα-δραπετευω-θα δραπετευω...
γιατι ονειρευομουν και ονειρευτηκα-ονειρευομαι- θα ονειρευομαι...

...................................

Γεννηθηκα προσγειωμενος- απογειωθηκα... Πετω και θα πετω...
γιατι εμαθα, μαθαινω και θα μαθαινω....

...................................

γιατι ειμαι εγω. εγω ζουσα - ζω - θα ζω "αιωνια" γιατι θα ονειρευομαι αιωνια...

...................................

εχω γεννηθει μια γορα, μα καθε βραδυ αναλαμβανομαι στους Ουρανους και καθε πρωι μετενσαρκωνομαι...

katerina είπε...

Δραπετης απ τα σχηματα αυτου του κοσμου...
Πλασμενος απο ονειρα ....
Μαθητευομενος των πτησεων...
μα ναχεις παντα κατα νου πως στο ταξιδι παραμονευουν λαιστρηγονες ...και σειρηνες ....και συμπληγαδες ...

santos είπε...

μα εγω μαχομαι και πιστος οδυσσεας καταφερνω τα παντα!!!