Παρασκευή 7 Νοεμβρίου 2008

Με δυο φτερά...

Έστησες παγίδα στο κορμί μου...
μα ξώβεργες δεν πιάνουν τα όνειρά μου...
Με δυο φτερά πετούν ,
στου φάρου τον ακρόβραχο....
Ακούνε τα κύματα να ουρλιάζουν....
μα αγναντεύουν την αυγή που γεννιέται ...

4 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

αυτός ο ήλιος της αυγής θα λιώσει τα φτερά τους

katerina είπε...

...κι αν παψουν να πετούν θαχεις ζήσει τη μαγεία της αυγής...έτσι δεν είναι ανώνυμε?

Ανώνυμος είπε...

Τα φτερά θα λιώσουν μόνο αν είναι ψεύτικα. Και ένα όνειρο δεν μπορεί ποτέ να έχει ψεύτικα φτερά...

Ανώνυμος είπε...

μην είσαι τόσο απόλυτος με τα όνειρα φίλε soilets..ποτέ δεν ξέρεις