Σάββατο 5 Απριλίου 2008

Και οι'' κάκτοι'' μπορούν ν'ανθίζουν.....


... Μακάριοι εκείνοι που μίσησαν τον εαυτό τους,
ότι αυτοί γκρέμισαν ένα βασίλειο,
για να βρουν από κάτω το σπειρί της άμμου που ενοχλεί τον οφθαλμό ...

. . . Κύριε αμάρτησα ενώπιόν σου
ονειρεύτηκα πολύ
έτσι ξέχασα να ζήσω
μόνο μ' ένα μυστικό που τόχα μάθει από παιδί
ξαναγύριζα στον πραγματικό κόσμο
αλλά κανείς δεν με γνώριζε
σαν τους θαυματοποιούς
που χάρισαν όλη μέρα το χαμόγελο στα παιδιά
και το βράδυ γυρίζουν στη σοφίτα τους
πιο φτωχοί κι απ' τους αγγέλους

ζήσαμε πάντα αλλού

και μόνο όταν κάποιος μας αγαπήσει ερχόμαστε,
για λίγο . . .

κι όταν δεν πεθαίνει ο ένας για τον άλλον
είμαστε κιόλας νεκροί.
Τασος Λειβαδιτης

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

και οι κακτοι μπορουν να ανθιζουν αλλα και να μη μπορουσαν....
στο σκακι και ο βασιλιας και το αλογο μολις τελειωσει το παιχνιδι μπαινουν μαζι, στο ιδιο κουτι, το οποιο το κανει οτι θελει ο ανθρωπος και οχι τα πιονια!!!
κι εμεις πιονια ειμαστε αλλα και αυτοι που ανθιζουν και αυτοι που δεν ανθιζουν μπαινουν στο ιδιο κουτι και διοικουνται χωρις διακρισεις παρα τα οποια και οσα ανθη τους!!!