''Επικίνδυνη συμπόνοια''

  Το δώρο της δυνατότητας για μεταμέλεια είναι το κλειδί της φυλακής και προσφέρεται κάθε λεπτό που ζούμε ,μέχρι το έσχατο.
Μια τέτοια μετάνοια -αλλαγή σκέψης και στάσης,δηλαδή -θα μας συμφιλιώσει με τη ψυχή μας και τον κόσμο όλο.
Γιατί....όποιος δεν αγαπά τον εαυτό του, κανένα δεν μπορεί να αγαπήσει.Ολο το λέμε,ο εγωιστής δεν αγαπά τον εαυτό του, αγωνίζεται ασύστολα,εκβιαστικά να τον αγαπούν οι αλλοι ακριβώς γι αυτό, γιατί εκείνος τον εαυτό του τον αντιπαθεί,τον αμφισβητεί και τον φοβάται,θέλει διαρκως ενισχυση και έξωθεν καλή μαρτυρία...
.......Ο Χριστός δεν απευθύνεται ποτέ στους βλάκες και οι μωρές παρθένες είναι χαμένες ψυχές.Θέλει ευφυία η πίστη,ευφυία η αγάπη,ευφυία η αυτοκριτική,ευφυία η ψυχανάλυση.Με τον κακό ,όπως συχνά λέγεται ,έχεις ελπίδα. με τον βλάκα ,ποτέ.Αν και ο σημαντικός ιερέας της Κοιμήσεως Θεοτόκου  Μενιδίου....επιμένει πάντα πως <<η πιο μεγάλη αμαρτία είναι η βλακεία>>.Θεωρεί δηλ. τη βλακεία επιλογή.Κάτι βολευεται μέσα μας όταν προτιμάμε την ανοησία ,την ακρισία .Κάτι κερδίζει ,κάτι ασφαλίζεται , ή κρύβεται ,ή αποφεύγει.
   Μ.Βαμβουνάκη ''Το φάντασμα της αξόδευτης αγάπης''