ΛΕΥΤΕΡΗΣ ΠΟΥΛΙΟΣ

ΣΥΛΛΑΒΕΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΝΕΜΟ         


             Ά

Συλλαβές οριστικές βγαίνουν και
πέφτουν μ' ένα χτύπημα μέταλλου
πάνω στίς ώρες τραυματίζοντας τες.


Γυμνός προσφέρω απλότητα και
μου ανταποδίδεται μυστικό μέλι.


             Β

Ο άνθρωπος δεν έχει όρια
μα η αλήθεια είναι σχετική
κι αλλάζει όπως ο κόσμος.
Η ζωή είναι βαρειά
κι έχει την όψη  καταδίκης.
Ο νόμος τους σύμπαντος είναι μέσα μας.
Ηλιακά συστήματα κι έναστρη μουσική
κάτω απ' τη θάλασσα.
Πρωτοζωική προοπτική με ρουκέτες.
Το σύμπαν τρέχει προς το θάνατο
με την ταχύτητα του φωτός,
λένε οι σοφοί.
Αλλά τα εύρυθμα πόδια
βαδίζουν μέσα απ' το μπουντρούμι
των πραγμάτων
προς μια ακατανόητη Αθανασία

         Γ

Τη σιωπηλότερη ώρα μου
ακούω το αγκομαχητό της γής.
Πέμπω στο Θέο ευχαριστίες
για το δώρο του πόνου
την αγιάτρευτη πληγή μες στα μάτια.

Απομακρύνομαι.
Είναι ένα δάσος με ουρλιαχτά
κι η άνοιξη αναστατωμένη.
Τα όνειρα έρχονται μόνο
να μας οδηγήσουν πέρα απ' την πλήξη
της μέρας.

            Δ

Ο άγγελος κρατά  θερμή
τη μεταφυσική
διατρίβοντας σε ξερές πληγές.