Ο ΑΓΙΟΣ ΣΙΛΟΥΑΝΟΣ Ο ΑΘΩΝΙΤΗΣ

Πολλοί δεν μπορούν ή δεν θέλουν να δεχτούν και να σηκώσουν
καλοπροαίρετα τα αποτελέσματα του προπατορικού αμαρτήματος του Αδάμ
.Λένε<<ο Αδάμ και η Εύα έφαγαν τον απαγορεύμενο καρπο,εγω τι
φταίω?είμαι ετοιμος να αναλάβω την ευθύνη για τα αμαρτήματα μου ,αλλα
μονο για τα δικά μου,οχι ομως για τα ξένα>>.και δεν καταλαβαίνει ο
άνθρωπος αυτός πως με αυτή την κίνηση της καρδιάς του επαναλαμβάνει
μέσα του το αμάρτημα του Προπατορα και το αφομοιώνει ως προσωπικό
του αμαρτημα και πτώση. ο Αδάμ αρνήθηκε την ευθύνη επιρρίπτοντας την
ενοχή στην εύα και στο Θεό,που του έδωσε αυτή τη γυναίκα.ετσι διεσπασε
την ενότητα του ανθρώπου και την ενωση του με το Θεό.το ίδιο κάθε φορά
που αρνούμαστε την άναληψη της ευθύνης για το κοινό κακό,για τα έργα
των πλησίον μας ,επαναλαμβάνουμε την ιδια αμαρτία και και διασπούμε
επίσης την ενότητα του Ανθρώπου.Ο Κύριος ρώτησε τον Αδάμ πριν την
Εύα.και πρέπει να καταλάβουμε πως αν ο Αδάμ δεν δικαολογούσε τον εαυτό
του ,αλλα αναλάμβανε την ευθύνη για την κοινή τους αμαρτία ,τοτε αλλα
θα ήταν τα πεπρμένα του κόσμου,καθώς και άλλα θα γίνουν ,αν εμείς
αναλάβουμε το βάρος της ενοχής των πλησίον.
Κάθε ανθρωπος μπορει να πει πολλα για να δικαιολογήσει κάθε του
πράξη.αν όμως βλέπει προσεκτικά μέσα στην καρδία του ,θα καταλάβει πως
με τις δικαιολογίες δεν αποφεύγει την πονήρια.δικαιολογείται ο
ανθρωπος πρωτα -πρώτα ,γιατι δεν θέλει να παραδεχτεί εστω και λίγο πως
ειναι ενοχος και ο ιδιος για το κακό που υπαρχει στον
κόσμο.δικαιολογειται γιατι δεν ξέριει πως είναι προικισμένος με
ελευθερία κατ εικονα του Θεού ,αλλα νομιζει πως είναι απλα ενα
φαινόμενο αυτού του κόσμου και συνεπως εξαρτάται απο αυτόν .Μια
τέτοια συνείδηση είναι μάλλον δουλοπρεπείς και γιαυτό οι
δικαιολογίες είναι δουλικό έργο και οχι έργο που απεργάζεται υιους
του Θεού.