Στο βυθό σου ανοίγω πάλι
μαργαριτάρι σου είμαι κι αρρώστια
μα η αγκαλιά μου κοράλλι
Όστρακο που 'χει δαγκώσει τ' αστέρια
μήπως ραγίσει και πέσει η αγάπη
Με τα δυο μάτια μου κοιτάζω ψηλά
με τα δυο χέρια μου γιορτάζω τη λάσπη
Στο Θεό μου τραγουδάω
και η φωνή μου τον κάνει Θεό
κι ας τον προσβάλλει η ζωή μου
Σφίξε με κι άλλο στη μοίρα σου απάνω
μήπως ραγίσει και πέσει η αγάπη
Χρ.Θηβαιος
katerina
1 σχόλιο:
τραγουδώ τους πεσμένους προπάτορες
είμαι των άστρων ο σκύλος
με τα μάτια κοιτάζω ψηλά
με τα χέρια γιορτάζω την λάσπη
Ν.Καρούζος
Δημοσίευση σχολίου