Κυριακή 28 Φεβρουαρίου 2010

Καθώς έρχεται η Άνοιξη...........

  Εάν ταις γλώσσαις των ανθρώπων λαλώ και των αγγέλων, αγάπην δε μη έχω, γέγονα χαλκός ηχών ή κύμβαλον αλαλάζον. και εάν έχω προφητείαν και ειδώ τα μυστήρια πάντα και πάσαν την γνώσιν, και εάν έχω πάσαν την πίστιν, ώστε όρη μεθιστάνειν, αγάπην δε μη έχω, ουδέν ειμι. και εάν ψωμίσω πάντα τα υπάρχοντά μου, και εάν παραδώ το σώμα μου ίνα καυθήσομαι, αγάπην δε μη έχω, ουδέν ωφελούμαι.
Η αγάπη μακροθυμεί, χρηστεύεται, η αγάπη ου ζηλοί, η αγάπη ου περπερεύεται, ου φυσιούται, ουκ ασχημονεί, ου ζητεί τα εαυτής, ου παροξύνεται, ου λογίζεται το κακόν, ου χαίρει επί τη αδικία, συγχαίρει δε τη αληθεία. πάντα στέγει, πάντα πιστεύει, πάντα ελπίζει, πάντα υπομένει. η αγάπη ουδέποτε εκπίπτει. είτε δε προφητείαι, καταργηθήσονται. είτε γλώσσαι παύσονται. είτε γνώσις καταργηθήσεται.
 εκ μέρους δε γινώσκομεν και εκ μέρους προφητεύομεν. όταν δε έλθη το τέλειον, τότε το εκ μέρους καταργηθήσεται. ότε ήμην νήπιος, ως νήπιος ελάλουν, ως νήπιος εφρόνουν, ως νήπιος ελογιζόμην. ότε δε γέγονα ανήρ, κατήργηκα τα του νηπίου.
βλέπομεν γαρ άρτι δι΄εσόπτρου εν αινίγματι, τότε δε πρόσωπον προς πρόσωπον. άρτι γινώσκω εκ μέρους, τότε δε επιγνώσομαι καθώς και επεγνώσθην.
 νυνί δε μένει πίστις, ελπίς, αγάπη, τα τρία ταύτα. μείζων δε τούτων η αγάπη.
(Απ. Παύλου Α' Κορ.ιγ΄)


Αν τις γλώσσες των ανθρώπων λαλώ και των αγγέλων, αλλά αγάπη δεν έχω, έχω γίνει χαλκός που ηχεί ή κύμβαλο που αλαλάζει. Και αν έχω προφητεία και ξέρω τα μυστήρια όλα και όλη τη γνώση, και αν έχω όλη την πίστη, ώστε όρη να μετακινώ, αλλά αγάπη δεν έχω, τίποτα δεν είμαι. Και αν δώσω για τροφή όλα τα υπάρχοντά μου και αν παραδώσω το σώμα μου, για να καώ, αλλά αγάπη δεν έχω, τίποτα δεν ωφελούμαι.
 Η αγάπη μακροθυμεί, συμπεριφέρεται με χρηστότητα, η αγάπη δε ζηλεύει, η αγάπη δε μεγαλοκαυχιέται, δε φουσκώνει από υπερηφάνεια, δε συμπεριφέρεται άσχημα, δε ζητά τα δικά
της δεν παροξύνεται, δε λογίζεται το κακό, δε χαίρει για την αδικία, συγχαίρει όμως στην αλήθεια. Όλα τα ανέχεται, όλα τα πιστεύει, όλα τα ελπίζει, όλα τα υπομένει. Η αγάπη ποτέ δεν πέφτει.
Είτε όμως προφητείες, θα καταργηθούν. είτε γλώσσες, θα πάψουν. είτε γνώση, θα καταργηθεί.
 Γιατί μερικώς γνωρίζουμε και μερικώς προφητεύουμε. Όταν όμως έρθει το τέλειο, το μερικό θα καταργηθεί. Όταν ήμουν νήπιο, λαλούσα σαν νήπιο, φρονούσα σαν νήπιο, λογιζόμουν σαν νήπιο. όταν έγινα άντρας, κατάργησα τα νηπιακά πράγματα. Γιατί βλέπουμε τώρα μέσα από κάτοπτρο αινιγματικά, τότε όμως πρόσωπο με πρόσωπο. τώρα γνωρίζω μερικώς, τότε όμως θα γνωρίσω καλά καθώς και γνωρίστηκα καλά.
 Τώρα λοιπόν μένουν: πίστη, ελπίδα, αγάπη. τα τρία αυτά. Μεγαλύτερη όμως από αυτά είναι η αγάπη.


10 σχόλια:

ANAZHTHΣH είπε...

Πώς θα μάθουμε να αγαπάμε Κατερίνα μου;
Ας ανοίξει το μυαλό και την ψυχή μας...
Σε φιλώ.

santos είπε...

νομιζω πως θα μαθουμε να αγαπαμε μονο οταν το θελησουμε... διοτι η προθυμια για αγαπη, το κινητρο της πνευματικης αναζητησης του καθενος θα μας οδηγησει στο να ανακαλυψουμε την αξια της, και τη θεση που πρεπει αυτη να εχει στη ζωη μας...

katerina είπε...

Δεν ξέρω ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ μου,δεν το εμαθα ακόμα....
Καλό βράδυ συμπορευτρια!

katerina είπε...

Πρέπει νασουν καλός μαθητής Χρηστάκο μου.....χα χα χα!!!
Φιλιά καρδιά μου και μακάρι εσύ να βρεις το δρόμο της αγάπης!!!

Απροσπέλαστη πόλη είπε...

O YMNOΣ,Ο ΥΜΝΟΣ Ο ΥΜΝΟΣ..Τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο από αυτόν.Στα λόγια του κρύβεται και αποκαλύπτεται το κλειδί της ανθρώπινης ευτυχίας.ΑΓΑΠΗ τίποτα άλλο.
Κατερίνα μου αγαπημένη μου φίλη σε ευχαριστώ που ανάρτησες έναν αγαπημένο μου και τόσο συμβολικό ύμνο
ΚΑΛΗ ΑΝΟΙΞΗ ΑΛΗΘΙΝΗ σε φιλώ

Γιώργος είπε...

Βασικός στόχος σε όλη μας την ζωή είναι η αγάπη.Χωρίς αυτή δεν έχουμε κανει τίποτα.Για να την αποκτήσουμε όμως χρειάζεται να αγαπήσουμε τον Χριστό που είναι η αυτοαγάπη.Χωρίς Αυτόν η οπιαδήποτε αγάπη είναι κύβδιλη.Καλό σου απόγευμα Κατερίνα.

Απροσπέλαστη πόλη είπε...

Να ζητήσω συγνώμη που απαντώ στα σχόλια που προηγήθηκαν,όμως επειδή βλέπω πως ζοριζόμαστε σαν άνθρωποι''στο πως θα μάθουμε να αγαπούμε''και στον δρόμο της αγάπης δηλ.όπως αναφέρθηκε''πως για να την αποκτήσουμε χρειάζεται να αγαπήσουμε τον Χριστό'',θάθελα να πω πως ο ίδιος ο Χριστός μας έδειξε το δρόμο τον τρόπο και μας έδωσε τα κλειδιά της αγάπης στο Ευαγγέλιο της Κρίσεως,όπου λέει ο Κύριος¨''Εφ' όσον ουκ εποιήσατε ενί τούτων των αδελφών μου των ελαχίστων, ουδέ εμοί εποιήσατε…''
Δηλαδή ο δρόμος της Αγάπης περνάει μέσα από τους κατατρεγμένους,αδικημένους και αποκλεισμένους αυτής της κοινωνίας της ευμάρειας αλλά και της απολύτου σκληρότητας και αδιαφορίας για τον συν-άνθρωπο,αυτόν τον άλλον που ο Χριστός ονομάζει αδελφό του.Αυτόν τον δρόμο δείχνει ο Χριστός που οδηγεί σε Κείνον δηλ στην ίδια την Αγάπη,και μάλιστα τον θέτει σαν βασική προυπόθεση για να περάσει και να κερδίσει κάποιος τον Παράδεισο.
Ευχαριστώ,την καλημέρα και την αγάπη μου Κατερίνα.

Γιώργος είπε...

Θα ζητήσω συγνώμη που απαντώ στην στη προηγούμενη απάντηση, αλλά ότι λέω δεν είναι καρπός διανοητική μου γνώσης αλλά λόγια που συμφωνούν με την Παράδοση της Ορθοδόξου Εκκλησία και το Ευαγγέλιο. Η ορθόδοξη Εκκλησία στο σύνολο της είναι ο αρμόδιος παράγοντας να ερμηνεύει το Ευαγγέλιο και να Ορθοτομεί τον λόγο της του Χριστού Αληθεία και όχι ο καθένας μας μεμονωμένα. Καλή Σαρακοστή και συγνώμη για την παρέμβαση.

Ως απάντηση των θέσεων μου παραθέτω το παρακάτω κείμενο του π. Αθανασίου Γιέφσκι από την Μυριόβιβλο.
http://www.myriobiblos.gr/texts/greek/jevtic_agapi.html

Απροσπέλαστη πόλη είπε...

Συγνώμη,που απαντώ στο παραπάνω σχόλιο,μα πρέπει να διευκρινίσω ότι τα λόγια στα οποία αναφέρομαι είναι λόγια του Ευαγγελίου, δε νομίζω να αμφισβητείτε ότι η παρακάτω φράση εμπεριέχεται ακριβώς έτσι ''Εφ' όσον ουκ εποιήσατε ενί τούτων των αδελφών μου των ελαχίστων, ουδέ εμοί εποιήσατε…''
Και το τι σημαίνουν αυτά τα λόγια στη νεοελληνική το γνωρίζουμε 'ολοι/ες.

katerina είπε...

Απροσπέλαστη πόλη και Γιώργο.χαίρομαι που η ανάρτηση προκάλεσε διάλογο.Δε θα σχολιάσω τα λεγόμενα.Εκείνο που τελικά έχει σημασία είναι τι κάνουμε στην προσωπική μας ζωή,πως πορευόμαστε και πόση αλήθεια έχει αυτή η πορεία!
Ναστε καλά και οι δυο σας!!!!