Το τέλος της συνεδρίασης με βρήκε βυθισμένη σε μια θλιβερή απορία:Το μυαλό τους θα το πάμε ένα βήμα ,έστω ,μπροστά ....της ψυχής τους όμως τα τραύματα ποιος θα τα περιθαλψει?
Τετάρτη 9 Δεκεμβρίου 2009
......παιδαγωγική......
Μετά απο μια δυωρη παιδαγωγική συνεδρίαση τριμήνου σκέψεις ,συμπεράσματα και συναισθήματα συνθέτουν ένα συννεφιασμένο εκπαιδευτικό τοπίο.Τα προβλήματα χρόνο με το χρόνο ακολουθουν μια αυξητική πορεία.Ο αριθμός των μαθητών με μαθησιακές δυσκολίες καθε είδους,μεγαλώνει .Το ίδιο συμβαίνει και με τον αριθμό των παιδιών με ψυχολογικα -οικογενειακά προβλήματα.Τα τμήματα ένταξης στοιχειωδώς οργανωμένα δεν μπορουν να ανταποκριθούν στις ανάγκες αυτές.Οι εκπαιδευτικοί ,πολλές φορές χωρις εφόδια, αδυνατούν να βοηθήσουν ουσιαστικά όλα αυτα τα παιδιά.Οι γονείς ,τουλάχιστον αυτοί που φαινεται να νοιαζονται ,περιμένουν να συμβεί το θαύμα:να τελειώσουν την υποχρεωτική εκπαίδευση τα παιδιά αυτά και να μπουν στον επαγγελματικό στιβο.
Το τέλος της συνεδρίασης με βρήκε βυθισμένη σε μια θλιβερή απορία:Το μυαλό τους θα το πάμε ένα βήμα ,έστω ,μπροστά ....της ψυχής τους όμως τα τραύματα ποιος θα τα περιθαλψει?
Το τέλος της συνεδρίασης με βρήκε βυθισμένη σε μια θλιβερή απορία:Το μυαλό τους θα το πάμε ένα βήμα ,έστω ,μπροστά ....της ψυχής τους όμως τα τραύματα ποιος θα τα περιθαλψει?
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
13 σχόλια:
Καλημέρα Κατερίνα.
Δυστυχώς όλο αυτό που μας έχεις παρουσιάσει είναι η πραγματικότητα της σύγχρονης εποχής, του μείζονος κέρδους και της ελάσσονος προσπάθειας. Είναι ένας φαύλος κύκλος. 'Ολα αρχίζουν και προφανώς ως δασκάλα που είσαι το γνωρίζεις, απο την κυοφορία του παιδιού στη κοιλία της μάνας....και φυσικά πάμε πίσω...ποια είναι αυτή η μάνα και ο πατέρας...Τα κληρονομικά τους, τα πάθη τους, τα λάθη τους, οι αδυναμίες τους που όλα αυτά και άλλα τόσα μεταβιβάζονται στο DNA του παιδιού.
Προγεννητική αγωγή.....
Σκοπός και στόχος του γάμου....
Σκοπός της απόκτησης παιδιών...
Σε τι περιβάλλον μεγαλώνει το κυοφορούμενο; Άραγε το γνωρίζουν οι γονείς πως ό,τι περνάει η ψυχή τους κατά την κυοφορία του παιδιού τους αυτά όλα το παιδί τα βιώνει όπως ακριβώς η μάνα;
Άν το αγαπάνε, αν το περιμένουν με λαχτάρα, αν ο πατέρας χτυπά την μάνα...αυτά όλα είναι οι πρώτες τραυματικές εμπειρίες. Βάλε μετά τo διαζύγιο, τον καταναλωτισμό, την ανηθικότητα, και άλλα πολλά που τελικά αντί για σχόλιο θα σου γράψω εργασία, ήδη τα γνωρίζεις...Τώρα αν θα πάει το μυαλό κάπως μπροστά κι αυτό σχετικό είναι...γιατί όσο είναι η ψυχή τραυματισμένη έχει κάποιο αντίκτυπο και στη νευροπαθολογία του εγκεφάλου.
Φυσικά για όλα αυτά, εσύ και γώ και μερικοί άλλοι, ξέρουμε ότι μπορεί να επουλώσει τις πληγές η χάρις του Πανάγαθου Θεού. DNA και γονίδια μπροστά στο μεγάλο θαύμα της κενώσεως του Χριστού και της επι γής γεννήσεως Του μπορούν να αλλάξουν. "Τα αδύνατα παρα ανθρώποις δυνατά παρα τω Θεώ εστί"
Τρανό παράδειγμα ο αιμοβόρος Αιθίοπας ληστής Μωυσής, γι αυτόν που διαβάζουμε στο Γεροντικό. Αφού γνώρισε τον Χριστό πάνε όλα, χάνονται διαλύονται εξαφανίζονται.
Φυσικά σε αυτό τον φαύλο κύκλο που βρισκόμαστε όλοι, δεν μπορεί να μας περάσει απο το μυαλό πως η εκκλησία θα μπορούσε να μεταμορφώσει τους ανθρώπους. Έλα τώρα όμως που εγώ ο Άθλιος,απο το χώρο της εργασίας μου, έχω τρανά παραδείγματα αυτής της αλλαγής...και δεν είναι λίγα. Απλά χρειαζόμαστε καλούς ιερείς, κυρίως καλούς πνευματικούς οι οποίοι να σκύψουν στις ψυχές των ανθρώπων και με τη χάρη του Θεού να τις μεταμορφώσουν.
Άθλιος
Κατερίνα μου.
Μια ξάστερη φωνή η παρέμβασή σου στο θέμα της "Παιδαγωγικής"
Προσωπικά το θεωρώ το Α και το Ω στην διαμόρφωση της ανθρωπιστικής και πολιτισμικής συνείδησης ενός λαού.
Κυρίως όμως είναι καταλύτης για την υποδομή ψυχικής Υγείας του παιδιού.
Βέβαια η "παιδαγωγική" δεν εξαντλείται στο σχολείο. Τον πρώτο και βασικό ρόλο έχει η οικογένεια που σε συνεργασία με το σχολείο οφείλει αφ' ενός μεν να προστατέψει το παιδί από τους κινδύνους και τις αρνητικές επιρροές του εξωτερικού περιβάλλοντος και τα αρνητικά πρότυπα που ατιμώρητα προβάλλονται από πολιτικούς, ιερείς, κι' ευυπόληπτους πολίτες εν γένει, κι αφετέρου να επιμεληθεί για την πνευματική και την ψυχική του καλλιέργεια.
Για να πετύχει όμως ένας τέτοιος στόχος εξυπακούεται η σωστή προετοιμασία για ένα τέτοιο υψηλό έργο του γονέα και του εκπαιδευτικού. Από κει ξεκινούν και εξαρτώνται όλα.
Χρειάζεται κάποια πράματα Κατερίνα μου να ξεκινήσουν απ την αρχή σ' αυτόν τον τόπο αν θέλουμε πραγματικά να δούμε θεού πρόσωπο.
Με την αγάπη μου και την ιδιαίτερη εκτίμηση στο πρόσωπό σου
http://ligery.pblogs.gr
http://pygemos.blogspot.com
http://lygeri.pblogs.gr
θα συμφωνησω απόλυτα με την πρόταση του Αγνωστου...
"Τώρα αν θα πάει το μυαλό κάπως μπροστά κι αυτό σχετικό είναι...γιατί όσο είναι η ψυχή τραυματισμένη έχει κάποιο αντίκτυπο και στη νευροπαθολογία του εγκεφάλου."...
και αυτα τα παιδια θέλουν πάνω απ'ολα ψυχολογική ενθάρρυνση (κι εχουμε μιλήσει με παραδειγματα γι αυτο-ξερεις για ποιο παράδειγμα μιλάω)..
Υπεύθυνοι εκπαιδευτικοί ,όπως εσύ,-χωρίς διάθεση κολακείας-με τον τρόπο τους σίγουρα γλυκαίνουν πληγές.Η ίαση ανήκει σε άλλα θαυματουργικά χέρια...
Πόσο αληθινά είναι αυτά που λες Ανώνυμε συμπορευτη!Ολα ξεκινουν απ'την οικογένεια.Απ'την υγιή συζυγία που και αυτή προσδιορίζεται απ τον υπαρξιακό προσανατολισμό των προσώπων.
Οι ψυχές των παιδιών κρύβουν πολλά και δύσκολα, που καμμιά ψυχοθεραπευτική παρέμβαση δεν μπορεί καθ'ολοκληρία να θεραπεύσει.Η μεταμόρφωση του ανθρώπου ειναι εργο της χάριτος του Θεού και η εμπειρία μου με τα παιδιά έρχεται να το επιβεβαιώσει.
Καλό σου βράδυ και σ'ευχαριστώ για τον παράμυθιτικό σου λόγο Ανώνυμε!
Λυγερή μου,πρωτος και καταλυτικός παιδαγωγός είναι ο γονιός και όπως αποδεικνυει η αναρτησή σου δεν υπάρχει στην πραγματικότητα γονεικό και μητρικό ένστικτο γιατί αν υπήρχε δεν θα υπήρχαν και τα αποτρόπαια εγκλήματα γονιών ενάντια στα παιδιά τους.Αρα γονιός δεν γεννιέσαι ,γίνεσαι!Αυτό σημαίνει προπαιδεία ,προετοιμασία χρόνων.Σημαίνει μαθητεία προσωπική στην προσφορά ,στο μοιρασμα,στον αγώνα εναντια στην εγωπάθεια,καλλιέργεια των χαρισμάτων ,σημαίνει αντίσταση και αγώνας.
Το σχολείο έρχεται αργότερα να παιξει το ρόλο του που δεν είναι μόνο εγκεφαλική προσφορά γνώσεων [οπως δυστυχώς εχει καταντήσει] αλλά παιδαγωγία ,αναφορά δηλαδή και προσφορά στον όλον άνθρωπο.
Οπως λες ,χρειάζεται κάποια πραγματα να ξεκινήσουν απ'την αρχη.Αυτή η αρχή είναι ο εαυτός μας.Εσύ είσαι, η μάνα που είσαι !!,γιατί πρώτα πάλεψες με τον εαυτό σου ,αρνηθηκες να φοράς προσωπείο,έβαλες στην ακρη προσωπικές επιθυμίες και αγάπησες!Γι'αυτό και συνεχίζεις να πορεύεσαι...να ζεις και ν'αγαπάς .
Καλό σου βράδυ Λυγερή μου και ευχαριστώ για τα μαθήματα που μου δίνεις....
Εχεις δίκιο santos!Εχουμε δει τι αλλαγή μπορεί να φέρει στη ψυχή των μαθητών μια σταγόνα...αγάπης!Αυτο είναι το θαύμα της κάθε μέρας,το θαύμα του Θεού!Πώς ημέρεψε,αλήθεια ,εκείνο το''αγρίμι''!!
Σ'ευχαριστω Χρήστο μου που είσαι παρόν .....καλό βράδυ!
....κλείνω με ένα πολύ απλό παράδειγμα για να κατανοήσουμε τι κάνουμε στις ψυχές των παιδιών μας. Ένα βράδυ κατάφερα να πάω στο δωμάτιο της μικρής μου κόρης και αφού είχα και τις πιζάμες μου παίξαμε μαζί κάνοντας ανθρωπάκια με τα χέρια αφού βάλαμε κάλτσες σ΄αυτά. Πολύ απλό για μένα...Όμως το παιδί το πρωί ξύπνησε ενθουσιασμένο λέγοντας στη μαμά πόσο ωραία πέρασε το βράδυ με τον μπαμπά πρίν κοιμηθεί. Για φαντάσου αν έκανα κάτι το εντελώς αντίθετο...αν ας πούμε θέλοντας εγώ την ησυχία μου φώναζα και χτυπούσα το παιδί γιατί δεν είχα όρεξη για παιχνίδια....Να σβήσω και το φώς και να την αφήσω να κοιμηθεί.....τι άραγε θα έφτιαχνε η φαντασία του παιδιού....; Καλό βράδυ Κατερίνα. Άθλιος
Ας εχουμε στο νου και στην καρδιά μας ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ,όλα τα παιδιά του κόσμου μα πιο πολύ εκείνα που ακόμα η αγάπη δεν χτύπησε την πόρτα της καρδιάς τους.
Καλό σου βράδυ και ευχαριστώ!
Ομορφο πράγμα το μοίρασμα του χρόνου ....ομορφο πράγμα το μοίρασμα της αγάπης Ανώνυμε!
Χαρούμενη λοιπόν ,συνέχεια στη μαθητεία σου ως γονιός, παίζοντας με την κορούλα σου!!!
Καλησπέρα Κατερίνα μου
Χάθηκε η αθωότητα ..βασικό στοιχείο της παιδικής ηλικίας,και γι'αυτό βέβαια ευθύνονται οι ενήλικες σε ΄΄οποιο ρόλο ή πόστο βρίσκονται..
φιλάκια,καλό βράδυ
Μέρος της κοινωνίας των ενηλίκων είμαστε και μείς. Ας βάλουμε ένα λιθαράκι αλλαγής.....
http://prosmoni.blogspot.com Άθλιος
Aθωότητα ,η ομορφιά του κόσμου....
Καλη Κυριακή ,φίλη μου και περιμένω με χαρά την επόμενη ανάρτησή σου στο μπλογκ σου!!!
Δημοσίευση σχολίου