Τετάρτη 18 Νοεμβρίου 2009

Σκέψεις ή το..... παραμιλητό ενός εφήβου!

Απελπισία είναι....η αγάπη που χάνει τον έλεγχο.
Πάθος είναι η αγάπη που χάνει την ισορροπία....
Κι έχω βρεθεί πολλές φορές απελπισμένος να προσμετρώ τα πάθη μου.
Μα ...θυσία είναι η υπέρτατη αγάπη κι έχω κάνει πολλές θυσίες να ξαναβρώ τον έλεγχο
μήπως χάσω κάποτε το μέτρημα των παθών μου.
                       Santos

6 σχόλια:

Λυγερή Βασιλείου είπε...

Πράγματι ,ΠΑΘΟΣ, συνεπάγεται απώλεια του ελέγχου των συναισθημάτων μας.
Πες μου όμως Εσύ,που το έχεις νοιώσει.
Τι να τον κάνεις τον έλεγχο όταν σου λείψει το ΠΑΘΟΣ για το κάθε τι ασήμαντο ίσως που διεκδικεί την σημαντότητα μέσα από το δικό σου
Πάθος;;;
Σκέψεις....
Με την αγάπη μου
http://ligery.pblogs.gr
http://lygeri.pblogs.gr
http://pygemos.blogspot.com

santos είπε...

(σχολιο 1: δεν ειπα πως το παθος συνεπαγεται απωλειας συναισθηματικου ελεγχου αλλα συναισθηματικής ισορροπίας)


μιλώντας για ΕΛΕΓΧΟ, ετσι οπως προσδιοριζεται απο την αρχη του κειμένου μιλάμε ουσιαστικα για την ανυπαρξια "αγαπητικής ΑΠΕΛΠΙΣΙΑΣ"΄ στην καθημερινη μας ζωή..
οταν εχεις τον έλεγχο δηλαδη, εισαι ικανός να ξεκλειδώσεις τους τυχοδιώκτες των συναισθημάτων σου διχως φόβο, ρισκαρεις δηλαδη να δεις τον Γολγοθά ως προοικονομια της Ανάστασης και τιποτα λιγότερο..
Μεσα απο κάθε δικο σου πάθος ομως(ΠΑΘΟΣ= έλλειψη συναισθηματικής ΙΣΟΡΡΟΠΙΑΣ)το καθετι αλλάζει μορφη.

αποδεικνυω μαθηματικα την χρησιμότητα του ελεγχου στο πάθος: Το προ πάθους τετράγωνο, με κεντρο των διαγωνιων του το 0 και πλευρας ρ μετατρέπεται με τη βοήθεια του πάθους σε κυκλο με κεντρο το 0 και ακτινα ιση με το ρ. <===>
το πάθος αθροισε τις πρωην τεσσερις ορθες γωνιες και εφτιαξε μια πλήρη...
αν ειχες τον ελεγχο να δαμαζει το πάθος,θα βρισκοσουν στο τετραγωνο και θα ηξερες σε ποια απο τις τεσσερις γωνιες βρισκεσαι, σε ποιο μερος του σχήματος βρίσκεσαι, θα 'χες πυξίδα στη ζωή σου. ενω το ανεξελεγκτο πάθος σε αφήνει να στροβιλιζεσαι σε εναν κυκλο χωρις να ξερεις ποια θεωρείται η 1η και ποα η 360η μοιρα της ζωής σου , εκτος αν εσυ θέσεις τυχαιο σημείο στον κυκλο σου ως αφετηρια κινησης (δηλαδη αν ασκησεις μια μορφη ελεγχου στο ίδιο το πάθος, που σημαινει πως δεν θα σου λειψει τίποτα σημαντικο αλλα και ασήμαντο)!

αυτο ομως ολο ισχυει υπο την εξής παράμετρο: ΟΤΙ ΤΟ ΠΑΘΟΣ ΔΕΝ ΟΦΕΙΛΕΤΑΙ ΣΕ ΣΕΝΑ,ΑΛΛΑ ΣΕ ΑΝΩΤΕΡΟΥΣ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ*

*σε αυτην την περιπτωση ανεβαίνεις τον Γολγοθα για να θυσιαστεις για το καλό της ανθρωπότητας, υπομενοντας τις ελλειψεις ακομη και των πιο ασημαντων πρααγματων που διεκδικουν μια σημαντότητα...
χωρις τον ελεγχο ομως πάλι, θα ανέβαινες το Γολγοθα χωρίς να ξερεις το λόγο... αρα κι εκει τον χρειαζεσαι!


Quod Erat Demonstrandum

santos είπε...

αλλωστε αν δεν υπηρχε ο ελεγχος, μα και το πάθος, αν δεν υπήρχε η απελπισια μα και η ισορροπια, τι αξια θα ειχε η ζωή μας??? ποιο θα ήταν το επικεντρο της συζητησης μας???
δε θα υπηρχε επικεντρο,δε θα υπηρχε συζήτηση, ολα θα ηταν ανυποφορα βαρετα!!!

ANAZHTHΣH είπε...

Χρόνια πολλά!

Λυγερή Βασιλείου είπε...

Κατερίνα μου αγαπημένη.
Δεν βλέπω e-mail ,να στείλω prive
τις ευχές μου στην γιορτούλα σου.
Χιλιόχρονη, καλότυχη και γερή να είσαι κοριτσάκι μου .
Να σε χαίρεται η μανούλα σου κι όποιος αλλος σ αγαπάει πολύ, όπως το αξίζεις.
Σε φιλώ
λυγερή

katerina είπε...

ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ και Λυγερή ,απο καρδιάς σας ευχαριστώ για τις ευχές σας!!!