Ο χειμώνας αργεί ......μα,
οι στιγμές  περπατούν ξυπόλητες σένα παγοδρόμιο..
άχρωμες και άοσμες.....
Δεκάδες φωτάκια λαμπυρίζουν....
χαμόγελα αδιάφορα, ζωγραφίζονται
σε καθρέφτες ...
μουσική δίχως νότες ...
και
οι μέρες γυμνές...
μαστιγώνουν το σαρκίο της ψυχής...