Κυριακή 5 Απριλίου 2009

κι όμως υπάρχει ομορφιά.....



Η επιθυμία ενός παιδιού είναι πια σήμερα μια ζεστή  αγκαλιά
για πολλά παιδιά.!!
                      
Μια επίσκεψη σ' ένα απ τα σπίτια φιλοξενίας
μπορεί να μας πείσει πως υπάρχουν παιδιά που χαμογελούν πάλι
μετά την καταιγίδα
και πως οι ανθρωποι που τα φροντίζουν
είναι το μικρό τους καταφύγειο !
Ετσι και μεις σήμερα με μια παρέα παιδιών απ το Λύκειο
αλλά και με γονείς ευαισθητοποιημένους ,
ανεβήκαμε λίγο ψηλότερα[στην κυριολεξία και μεταφορικά],
και συναντήσαμε χαμόγελα ,πολλά χαμόγελα
στο σπίτι φιλοξενίας στην Αρχ.Κορινθο
Οι χώροι απλοί και ζεστοί ,
η απλωσιά που χρειαζεται ένα παιδί ,πραγματικότητα ,
η φύση να συναγωνίζεται τη ζωντάνια των μικρότερων παιδιών,
φιλικά και χαρούμενα πρόσωπα ...
μόνιμο και εθελοντικό προσωπικό μετεδιδε τη ζεστασιά της διακονίας...
και όταν ήρθε η ώρα να φύγουμε
νοιώσαμε πως, αν και πήγαμε για να δώσουμε,
τελικά ''κλέψαμε'' ελπίδες ....
Πεισματικά στην μαυρίλα των καιρών ,ΝΑΙ,επιμένουμε :
υπάρχει ομορφιά .....
και όσο υπάρχει ομορφιά κανένας αγώνας δεν παει χαμένος!






1 σχόλιο:

santos είπε...

κανενας αγώνας δεν παει χαμένος...
βεβαια... σιγουρα... ναι... κανενας...