Γκριζάρουν οι νότες
και η καρδιά μου τρέχει αίμα
κυλάει σαν ποτάμι και πνίγει το μέσα μου
κάθε πανανθρώπινη αξία
ένας μπιστόλι σηκώνεται για να καθήσω
και ένας μπάτσος τρέχει να σωθεί
απ' τη μιζέρια του και το μυαλό του
φύγε να σωθείς - τρέχα
μαζί τους τρέχω - τρέμω
δεμένος με τις φλόγες σου
σε πιάσανε μαλάκα οι αναθιμιάσεις
και αν προλάβεις και γλιτώσεις
μη χαίρεσαι μαλάκα κάπου εκεί θα είμαι
μπροστά σου
τι θέλεις ρε - τι με κοιτάς?
μέχρι να με λιώσεις θα φτύνω το αγαλμά σου
δεν γράφω ποίημα ρε
άνθρωπος είμαι
μη φοβάσαι - μόνο εσύ κάνεις κακό
κοιμήσου παλικάρι μου και μην νιάζεσαι
αύριο πάλι κάποιον θα σκοτώσεις...
Τρίτη 9 Δεκεμβρίου 2008
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
3 σχόλια:
τι να σχολιασω?
ειδα μια περιεργη σιωπη στα ματια των παιδιων σημερα ....
ενα θυμο βυθισμενο σε σνελπιδα χειλη...
τρομαξα ....
δεν ειναι ετσι το βλεμμα των παιδιων ....
ετσι ειναι η βουη του ποταμου που φουσκωνει σιγα -σιγα....
"Τα'χω μισήσει τα ολόχρυσα κλουβιά σας
μ' ακολουθούνε σ' όποιο μέρος και να πάω
να'χετε υπ' όψιν σας μια μέρα θα σας φάω
όλους εσάς όπου κοιτάτε τη δουλειά σας"
hi se olous!
Δημοσίευση σχολίου