Θυμάσαι πιο μονοπάτι πήραμε κρατώντας μου το χέρι?
Αν όχι,
κοίτα ανάμεσα στα σύννεφα που έκανες e-mail
και κει στη πηγή
που το χαμόγελό σου ακούμπησες
στο κλικ του φακού...
Μη βιαστείς να μου πεις πως δεν το ξεχωρίζεις ,
πως όλα ειναι μια φωτοτυπία....
Κοίτα καλά!
Στο μονοπάτι μας είναι ζεστά τα χνάρια ακόμα...
.
6 σχόλια:
Σε αυτά τα μέρη τίποτα δεν μοιάζει σαν φωτοτυπία,όλα είναι γνήσια, αυθεντικά και διαρκούν παντοτινά!Ο άνθρωπος επιλέγει άθελά του το μονοπάτι που τον οδηγεί στην τελειότητα του νου και της ψυχής του..και όλα αυτά χάρη στη φύση.. Ο άνθρωπος είναι ένα επιμέρους κομμάτι της φύσης και όχι η φύση μέρος της ανθρώπινης ζωής..Είναι τα πάντα κι όμως εμείς επιλέγουμε το τίποτα..
άραγε πόσο θα αντέξουν τα χνάρια μας ;
Το μονοπάτι της καρδιάς που οδηγεί στο φως, και ποτέ δεν είσαι μόνος..
όσο θα ζει και η ψυχή μας...dim!!!
xristoforos ,σ'ευχαριστούμε για το δροσερό πέρασμά σου!!!
όπως το λες xristina...ποτέ δεν εισαι μόνος στα μυστικα σου μονοπάτια...
εκτος κι αν έχεις σβησει την αγάπη απ το βιβλίο της ζωης σου...
Δημοσίευση σχολίου