''Ω! Πάσχα το μέγα....''.

.

''Σήμερον κρεμάται επι ξύλου...''

   '' Πώς επι ξύλου θνήσκεις,σαρκί πηγνύμενος ζωής χορηγέ ?''

Τα Πάθη του Χριστού στη Βυζαντινή αγιογραφία.

Η είσοδος του Κυρίου στα Ιεροσόλυμα

              Μυστικός Δείπνος

    Στον κήπο της Γεσθημανής

   Η προδοσία

    Στον Πιλάτο

     Η Σταύρωση

   Η άκρα Ταπείνωση

    Η Αποκαθήλωση

Απλότητα και αγαθότητα!

....Ετσι να αγωνίζεστε στην πνευματική ζωή,απλά,απαλά,χωρις βία....
Εγώ βρίσκω ότι ο πιο σύντομος δρόμος[που οδηγεί στο Θεό] και ο πιο σίγουρος είναι αυτός με την αγάπη.Αυτόν να ακολουθήσετε και σεις...
Μην πολεμάτε να διώξετε το σκοτάδι απ ' το δωμάτιο της ψυχής σας.Ανοίξτε μια τρυπίτσα για να έλθει το φως και το σκοτάδι θα φύγει.Το ίδιο ισχύει και με τα πάθη και τις αδυναμίες.Να μην τα πολεμάτε αλλά να τα μεταμορφώνετε σε δυνάμεις περιφρονώντας το κακό....
Μη λέτε  ''τώρα θα κάνω προσευχη ν'αποκτήσω αγάπη, να γίνω καλός κ.τ.λ.''Δεν είναι καλό να σφίγγεσαι και να πλήττεις , για να γίνεις καλός.Έτσι θα αντιδράσετε χειρότερα.Όλα να γίνονται με απαλό τρόπο,αβίαστα και ελευθερα....Αυτή την προσπάθεια κάνω κι εγώ.Βρήκα οτι είναι ο καλύτερος τρόπος αγιασμού...Καλύτερα δηλαδή να ρίχνομαι στην αγάπη,μελετώντας τα τροπάρια ,τους ψαλμούς.Αυτή η εντρύφηση ,πηγαίνει το νου μου προς τον Χριστό και γλυκαίνει την καρδιά μου....
Απλότητα και αγαθότητα .Αυτό είναι το παν για ν'αποκτήσετε τη θεία χάρη.
Βίος και λόγοι  γερ. Πορφυρίου

Πορεία προς το Πάθος...

O Θεός ανοίγει τα χέρια Του
και το σύμπαν γιορτάζει
με τη συμφωνία του ουράνιου τόξου.
   Στην ψυχή σου παρακύπτει
   και τρυφερά σε κοιτάζει,
   μετραει τη συγκίνησή σου.
        αλλά ποτέ δε σ' αναγκάζει
       με μιαν ακούσια θυσία
       να βάλεις την υπογραφή σου!!
              Ελ. Μάινας

Πορεία προς το Πάθος!

                                                                                         Έβαλες το Σταυρό Σου μοχλό,της  καρδιάς να σηκώσεις την πέτρα.

''Μεθυσμένη λίμνη''

....Η φιλία όμως είναι η πιο έντιμη εκδοχη της αγάπης....Πηγαίνουμε προς αυτήν απο ηθικό ανάστημα και για ηθικό ανάστημα.Απο γενναιόδωρη και θαρραλέα ωριμότητα....
Πάντα διαβάζω με συγκίνηση στο ευαγγέλιο για τον Ιησού που λέει στους μαθητές Του<<Εσείς είστε οι φίλοι μου...>>...
Μόνο με ψυχικό μεγαλείο αξίζει να ζει κανείς μια ζωή.Αλλιώς το πέρασμά του απ τον κόσμο θα παραπαίει σαν μισοξεφούσκωτο μπαλόνι ανάμεσα στα σκουπίδια ενός τελειωμένου καρναβαλιού.....
Η αγάπη ανάμεσα σε υγιείς προσωπικότητες είναι μόνο αμοιβαία .Ας μη ζητάμε ομως να είναι αμοιβαίες και οι προσφορές.Η υπερβαση της ανταμοιβής είναι μεγάλη ελευθερία και είναι οι ελευθεροι και οι δυνατοί που αξιώνονται τις δυνατές σχέσεις , τα μεγάλα αισθήματα.Ας θυμόμαστε τον γερ.Παίσιο να λέει: Αν δώσεις στον άλλον ένα αμπέλι,αμέσως να το ξεχάσεις.Αν όμως εκείνος σου χαρίσει ένα τσαμπί σταφύλι απο το αμπέλι που του έδωσες ,μην το ξεχάσεις ποτέ.

      Μ.Βαμβουνάκη ''το φάντασμα της αξόδευτης αγάπης''

Δυναμική πορεία ....χωρίς αδιέξοδα.

ΟΣΙΑ ΜΑΡΙΑ Η ΑΙΓΥΠΤΙΑ
Η Οσία Μαρία η Αιγυπτία -μια σπουδαία μορφή της ορθοδοξίας- θεωρείται και αγία των άκρων εξαιτίας ακριβώς της μεταστροφής της από τον ακραίο έκλυτο βίο, στον ασκητισμό και την απάρνηση των εγκοσμίων. Το ελπιδοφόρο μήνυμα του βίου της είναι ότι δεν υπάρχει αδιέξοδο. Για τον άνθρωπο που ανακαλύπτει το αληθινό του πρόσωπο υπάρχει ελπίδα.

''Επικίνδυνη συμπόνοια''

  Το δώρο της δυνατότητας για μεταμέλεια είναι το κλειδί της φυλακής και προσφέρεται κάθε λεπτό που ζούμε ,μέχρι το έσχατο.
Μια τέτοια μετάνοια -αλλαγή σκέψης και στάσης,δηλαδή -θα μας συμφιλιώσει με τη ψυχή μας και τον κόσμο όλο.
Γιατί....όποιος δεν αγαπά τον εαυτό του, κανένα δεν μπορεί να αγαπήσει.Ολο το λέμε,ο εγωιστής δεν αγαπά τον εαυτό του, αγωνίζεται ασύστολα,εκβιαστικά να τον αγαπούν οι αλλοι ακριβώς γι αυτό, γιατί εκείνος τον εαυτό του τον αντιπαθεί,τον αμφισβητεί και τον φοβάται,θέλει διαρκως ενισχυση και έξωθεν καλή μαρτυρία...
.......Ο Χριστός δεν απευθύνεται ποτέ στους βλάκες και οι μωρές παρθένες είναι χαμένες ψυχές.Θέλει ευφυία η πίστη,ευφυία η αγάπη,ευφυία η αυτοκριτική,ευφυία η ψυχανάλυση.Με τον κακό ,όπως συχνά λέγεται ,έχεις ελπίδα. με τον βλάκα ,ποτέ.Αν και ο σημαντικός ιερέας της Κοιμήσεως Θεοτόκου  Μενιδίου....επιμένει πάντα πως <<η πιο μεγάλη αμαρτία είναι η βλακεία>>.Θεωρεί δηλ. τη βλακεία επιλογή.Κάτι βολευεται μέσα μας όταν προτιμάμε την ανοησία ,την ακρισία .Κάτι κερδίζει ,κάτι ασφαλίζεται , ή κρύβεται ,ή αποφεύγει.
   Μ.Βαμβουνάκη ''Το φάντασμα της αξόδευτης αγάπης''

Απολαμβάνοντας.....στοχαζόμενη......

Είναι μοίρα ή ελεύθερη επιλογή η ικανότητά μας στο συναίσθημα?
Πρέπει να είναι ελεύθερη επιλογή,γι αυτό και η καρδιά είναι διαρκώς θυμωμένη με το μίζερο εαυτό μας που τη στενεύει.
Κι αν είναι δύσκολο να βρίσκουμε αγάπες ,είναι πολύ πιο δύσκολο να αγαπάμε .
Προυποθέτει μεταστροφή της εγωιστικά εκπαιδευμένης προσωπικότητάς μας κάτι τέτοιο.
Οσο την αρνούμαστε τη μεταμόρφωση, η επιδημία της ανίας και της κατάθλιψης εξαπλώνεται,σαν φάντασμα στοιχειώνει τη ζωή μας.
Λέγεται πως:<<Μελαγχολία είναι η αξόδευτη αγάπη...>>
Μάρω Βαμβουνάκη ''Το φάντασμα της αξόδευτης αγάπης''

Ανάπαυση!

Κύριε ,ήρθες κεκοπιακώς
απ την πορεία των αιώνων
ν'αναπαυθείς στο στήθος μου.
Μήτε το χέρι μου δεν τολμώ
να κουνήσω.Αφουγκράζομαι
την κάθε σου αναπνοή.
Παρατηρώ τη γαλήνη
να διατρέχει το πρόσωπό Σου
ν'απαλοσβήνει στα δυο Σου χείλη.
Θέλω να  'ρθω
πίσω απ τα κλειστά Σου μάτια
να με σεργιανίσεις
στον κήπο των ονείρων Σου.
   Ελ.Μαινας

Και οι'' κάκτοι'' μπορούν ν'ανθίζουν.....

... Μακάριοι εκείνοι που μίσησαν τον εαυτό τους,
ότι αυτοί γκρέμισαν ένα βασίλειο,
για να βρουν από κάτω το σπειρί της άμμου που ενοχλεί τον οφθαλμό ...

. . . Κύριε αμάρτησα ενώπιόν σου
ονειρεύτηκα πολύ
έτσι ξέχασα να ζήσω
μόνο μ' ένα μυστικό που τόχα μάθει από παιδί
ξαναγύριζα στον πραγματικό κόσμο
αλλά κανείς δεν με γνώριζε
σαν τους θαυματοποιούς
που χάρισαν όλη μέρα το χαμόγελο στα παιδιά
και το βράδυ γυρίζουν στη σοφίτα τους
πιο φτωχοί κι απ' τους αγγέλους

ζήσαμε πάντα αλλού

και μόνο όταν κάποιος μας αγαπήσει ερχόμαστε,
για λίγο . . .

κι όταν δεν πεθαίνει ο ένας για τον άλλον
είμαστε κιόλας νεκροί.
Τασος Λειβαδιτης

Ενας μήνας με προοπτική....

''Την ώρα που χανόμαστε μέσα σε μάζες ολοένα πιο μεγάλες ,
ας αποδώσουμε σε ότι μικρό ,ταπεινό κι εύθραυστο την αξιοπρέπεια και το νόημά του
αντιστρέφοντας έτσι τις συγχρονες ''αξίες''.
Αντι να περιπλανωμεθα στην περιφέρεια του εαυτού μας,
ας επιστρέψουμε στον εσωτερικό ανθρωπο....
Κι ενω η μοναξιά απλώνεται στις πόλεις ,
ας ανταποκριθούμε στην απέραντη πείνα της αγάπης που δοκιμάζουν οι άνθρωποι του καιρού μας.''
 '' Η μυστική παρουσία ''Ελ. Guisan Δημητριάδου