....Καθώς στάθηκα μπροστά στον καθρέφτη,ενιωσα τις άκρες του κουτιού στο οποιο ζούσα τόσα χρόνια,να ανοίγουν και να πέφτουν.
Ήξερα τότε ότι ένα κομμάτι μου πάντα θα φοβόταν μήπως πληγωθεί,θα έκανε λάθη ή δεν θα έπαιρνε αγάπη.
Δεν έπρεπε να περιμένω να φύγει ο φόβος μου.Όπως και το να υποφέρω,ο φόβος ήταν απλά κομμάτι του εαυτού μου.
....Η Χάνα με είχε διδάξει ότι υπάρχει ένας θάνατος πιο οδυνηρός απ 'αυτόν που πήρε το κορμί της από τούτο τον κόσμο: μια ψυχή πνιγμένη απ' το φόβο που αφήνει τόσες πολλές χαρές χωρίς να τις ζήσει......
''Τα κόκκινα παπούτσια''Maria Housden
Τρίτη 18 Μαρτίου 2008
Ένα βιβλίο απ το παρελθόν....συναντά το παρόν ...
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου