Ο οικουμενικός αγιορείτης του Έσσεξ

                                                                       

Η αγάπη ξεχειλίζει σαν ποταμός φωτός σε όλη τη κτίση. Η φυσική καρδιά αισθάνεται αυτή την αγάπη σαν πνευματική, μεταφυσική…».

Όποιος έμαθε από τον ίδιο του τον εαυτό του σε ποιο βάθος και σε ποια ένταση μπορούν να φτάσουν οι οδύνες του ανθρωπίνου πνεύματος, όταν αποχωριστή από το φως της αληθινής υπάρξεως, κι όποιος κοντά σ' αυτό έμαθε και το μεγαλείο του ανθρώπου, όταν βρίσκεται κοντά στο Θεό. Μόνο αυτός γνωρίζει πως κάθε ανθρώπινη ύπαρξη έχει αιώνια αξία, μεγαλύτερη απ' όλο τον υπόλοιπο κόσμο….».
Γέροντας Σωφρόνιος

Παρηγοριά

<<Και πάλιν μικρόν και όψεσθέ με>>
Αγροικώ την καρδιά μου
κι ακούω τα βήματά Σου.
Απλώνω τα δάχτυλά μου
και πιάνω το χέρι Σου.
Κοιτάζω στον καθρέφτη
και βλέπω την εικόνα Σου.
Κλείνω τα μάτια μου
και βλέπω το πρόσωπό Σου.
Κόβω το ψωμί
κι ευωδιάζει το σώμα Σου.
Πίνω το κρασί
και μ'ευφραίνει το αίμα Σου.
Κι ωστόσο ζω
τη μεγάλη απουσία Σου.
Παρηγοριά μου μένει
εκείνο το <<μικρόν>>...
Ελ.Μάινας

ΝΙΚΟΣ ΚΑΡΟΥΖΟΣ

ΝΕΟΤΕΡΟΣ

'Ο,τι δείχνω είναι η ουράνια πηγή
με τον έρωτα
με τα στήθη
ό,τι  δείχνω είναι η ουράνια επιστροφή
με γυμνά δάκρυα
με πόνο θησαυρισμένο στο βλέμμα
ο ποιητής είναι μια νύχτα στη θάλασσα.
Θεέ μου σε κυνηγώ
όπως παιδί τις πεταλούδες.
Θεέ μου  σε κυνηγώ 
όπως παιδί τους συνομηλίκους μου
στο δειλινό παιχνίδι.
Αισθάνομαι μόνος
αφού δεν έχει δεύτερη ζωή ν' αλλάξουμε
και το φεγγάρι ταξιδεύει πάντα ίδιο.
Σύντροφε ουρανέ
άλλοτε η ελπίδα φεγγοβολούσε στα χέρια
κοιτάζω το σώμα βρίσκω το όνειρο
πάει κ' η αγάπη
χάνεται
σαν το νερό στην πέτρα.
Τι είναι πια ένα δέντρο τι είναι τ' ασημένια φύλλα;
Μέσ' την ορμή της ερημιάς γινόμαστε διάφανοι.

   Ν.Καρούζος-   Η  ΕΛΑΦΟΣ ΤΩΝ ΑΣΤΡΩΝ (1962)

Βαθμίδες...

Χαρισμένο σε μια ψυχούλα-νότα μουσικής

Ὅλα κοστίζουν ἕνα παίξιμο.
Πάρε μαζί σου τὸν ἔρωτα κ᾿ ἐκεῖνα τὰ ὄνειρα
ἔλα στὴν κάτω γειτονιὰ καὶ πές: Κορόνα γράμματα
ἐκεῖ ποὺ χάνεται ἡ ψυχὴ νὰ βυθιστεῖς.
Θέλω ν᾿ ἀκούσεις τὸ μεγάλο μυστικὸ
γιὰ πάντα πέφτει ὁ καρπὸς ἀπ᾿ τὸ δέντρο.
Ἐντούτοις ἐκεῖ ποὺ χάνεται ὁ δρόμος
νὰ τραβήξεις.
Ὅ,τι νὰ σὲ καλέσει
δὲν εἶναι γιὰ ἐπιστροφὴ
τὰ δάκρυα κι ὁ πόνος κοφτερὸς
εἶναι μέσ᾿ στὸ παιχνίδι.
Ὅποιες φωνὲς ἀκούσεις μὴ σὲ παρασύρουν
σφάξε τὴ μιὰ ὀμορφιὰ νὰ πιεῖ τὸ αἷμα ἡ ἄλλη.
Κορόνα γράμματα νὰ παίξεις
τὶς ὦρες καὶ τὰ χρόνια
μόνος με τὸν ἔρημο ἀντίπαλο.
                      {Ν.Καρούζος}

 

Ένα βιβλίο απ το παρελθόν....συναντά το παρόν ...

....Καθώς στάθηκα μπροστά στον καθρέφτη,ενιωσα τις άκρες του κουτιού στο οποιο ζούσα τόσα χρόνια,να ανοίγουν και να πέφτουν.
Ήξερα τότε ότι ένα κομμάτι μου πάντα θα φοβόταν μήπως πληγωθεί,θα έκανε λάθη ή δεν θα έπαιρνε αγάπη.
Δεν έπρεπε να περιμένω να φύγει ο φόβος μου.Όπως και το να υποφέρω,ο φόβος ήταν απλά κομμάτι του εαυτού μου.
....Η Χάνα με είχε διδάξει ότι υπάρχει ένας θάνατος πιο οδυνηρός απ 'αυτόν που πήρε το κορμί της από τούτο τον κόσμο: μια ψυχή πνιγμένη απ' το φόβο που αφήνει τόσες πολλές χαρές χωρίς να τις ζήσει......
''Τα κόκκινα παπούτσια''Maria Housden

Ενδεής.....

              στο μοίρασμα του άρτου....
                  στο μοίρασμα της αγάπης.....

Να'μαστε......

Να'μαστε λέει,όλοι μαζί.....
Να'μαστε σε μια βάρκα και ν'αρμενίζαμε.
Να'ταν η θάλασσα γυαλί......
Ν'αγκαλιαζόμαστε και να τραγουδάμε....
Τίποτα να μην είχαμε.
Να'μαστε ελεύθεροι σαν τα παιδιά.Και ν'αρμενίζαμε....
Και να 'ταν απο πάνω μας ένας Θεός,γλυκός σα μέλι,
να μας καμάρωνε.
Να' μαστε,λέει!!.....
Αλκ.Παπαδάκη

Στο κατώφλι

Είσαι η θύρα χωρίς κλειδί,
αν θέλεις άνοιξέ μου
να μπω στον κήπο.
Αν μου τ'αρνηθείς
θα γείρω το κεφάλι
στο μαρμαρένιο της κατώφλι
και θα ονειρεύομαι εκεί
μιαν αιωνιότητα
την ιστορία του καλού ληστή.
Ελ. Μάινας

Χαίρε ,Νύμφη!!!!

ΠΑΝΑΓΙΑ ΡΟΔΟΝ ΤΟ ΑΜΑΡΑΡΑΝΤΟΝ

"Χαίρε δι' ής η χαρά εκλάμψει''

Ιχνηλατώντας.......

.......σταυροαναστάσιμη πορεία...........                            
          Καλή Σαρακοστή!

Ένα έρημο άνθος

Βαθύτερο ἀπ᾿ τὴν ἀγάπη καὶ τὴν ταραχὴ
ποὺ φέρνει μεσ᾿ στὸ στῆθος ἡ ἐπιθυμία
ζεῖ στὸ θαλάσσιο βράχο ἕν᾿ ἄνθος ὁλομόναχο.
Ποιὰ φωνὴ τὸ κυρίεψε καὶ μοιάζει σὰν νὰ δείχνει
τὴν ἄγνωστη γαλήνη μὲ μικρὰ χρώματα...
Εἶναι βγαλμένο στοὺς κινδύνους τῆς χαρᾶς
ἀμέριμνο σὰν ἰδέα.
Ν.Καρούζος

Γλώσσες επικοινωνίας...

....''Εγώ έχω ...πέντε γλώσσες......Η πρώτη είναι το χαμόγελο...Η δεύτερη ειναι τα δάκρυα...
Η τρίτη είναι το άγγιγμα...Η τέταρτη είναι η προσευχή...Η πέμπτη είναι η αγάπη...''
Γερ.Γαβριηλία ''Η ασκητική της αγάπης''

Λουλούδια....

                    για σας που αγαπώ....

                             katerina           

Λογια αγαπης!

          Τι ωραίο που είναι το Μυστήριο του Αύριο!
Αντιξοότητες έχουν μόνον όσοι δεν κάνουν κάτι με πραγματική αγάπη.

Ο αναποφάσιστος άνθρωπος δεν συμμετέχει στην ζωή.

Η σπουδαιότερη Φιλανθρωπία είναι να μιλάς καλά για τους ανθρώπους.

 Και να θέλω, δεν μπορώ να στεναχωρηθώ. Όταν στεναχωριόμαστε, είναι σαν να λέμε στον Θεό: «Δεν συμφωνώ. Δεν τα κάνεις καλά».  Ύστερα, είναι και αχαριστία...

 

Η ομιλία μπρος  και μέσα στην Ομορφιά είναι περιττή. Ταράζει την αρμονία.

.             Η αγάπη είναι μόνο πάνω στον Σταυρό.

 

 Δυσκολεύουν οι σχέσεις  όταν το Εγώ στέκεται πάνω από το Εσύ.

Κακόμοιροι άνθρωποι! Εκλαμβάνουμε το φθαρτό για Αθάνατο και το Αθάνατο για ανύπαρκτο.

Για να γίνει το θαύμα αρκεί να αγαπάμε. Ούτε η προσευχή, ούτε το καμποσχοίνι έχουν τέτοια δύναμη.

Είμαστε χρήσιμοι μόνο  όταν δεν υπάρχουμε για τον εαυτό μας. Και το αντίθετο.
                 Γερ.Γαβριηλια

Μέρες αφιερωμένες στη γερόντισσα της αγάπης...!

 Δεν είναι αυτό που λέμε, αλλά αυτό που ζούμε. Δεν είναι αυτό που κάνουμε, αλλά αυτό που είμαστε.

Άν έχεις αγάπη για όλο τόν κόσμο, όλος ο κόσμος είναι όμορφος.

Όποιος αγαπά δεν το νοιώθει. Όπως δέν νοιώθει ότι αναπνέει.

Ο Χριστιανός πρέπει να σέβεται το Μυστήριο της Υπάρξεως στον Καθένα και στο Κάθε τι.

Μη συσχετίσεις ποτέ τον άνθρωπο με τον κακό τρόπο που σου φέρεται. Νά βλέπεις μέσα στην καρδιά του τον Χριστό.

Κάποιος σοφός είπε. Άν είναι να ζεις για τον εαυτό σου, καλύτερα να μην γεννιέσαι.

Επιλογές απ το βιβλίο ''Η ασκητική της αγάπης''

Αφορμή για μια αυτοκριτική.....

                Πείνασα,δίψασα,ήμουν ξένος ,γυμνός,άρρωστος...

 Θέμα της τρίτης Κυριακής του Τριωδίου ειναι η κρίση που θα βασιστεί αποκλειστικά στην αγάπη που ο άνθρωπος έχει δείξει στον συνάνθρωπό του.

''Είδα αυτό το όνειρο
Ενας άνθρωπος παρουσιαζόταν στο κριτήριο του Κυρίου,
κοίταξε Θεέ μου,του έλεγε,τήρησα τον νόμο σου
δεν έκανα τίποτα το αισχρό,κακό ή αντίθρησκο.
Κύριε τα χέρια μου είναι καθαρά.
Ασφαλώς ,του απαντούσε ο καλός Θεός....
    αλλά είναι άδεια.....''
Ραούλ Φολλερώ[Γάλλος ανθρωπιστήςκαι ιεραπόστολος του 20ου αι.]

Καλό μήνα!!!

Αν με βλέπουν να στέκομαι
όρθιος, ακίνητος, μες
στα λουλούδια μου, όπως
αυτή τη στιγμή,
θα νόμιζαν πως τα διδάσκω. Ενώ
είμαι εγώ που ακούω
κι αυτά που μιλούν.
Έχοντάς με στο μέσο
μου διδάσκουν το φως.
   Ν.Βρεττάκος

Η Βρύση του πουλιού

                                              (φωτογραφία Κώστας Μπαλάφας)


Κάνε με αηδόνι Θεέ μου, πάρε μου όλες
τις λέξεις κι άφησέ μου τη φωτιά,
τη λαχτάρα, το πάθος, την αγάπη,
να τραγουδώ έτσι απλά, όπως τραγουδούσαν
οι γρύλοι μια φορά κι αντιλαλούσε
η Πλούμιτσα τη νύχτα. Όπως η βρύση
του Πουλιού μες στη φτέρη. Να γιομίζω
με το μουμούρισμά μου τη μεγάλη
κυψέλη τ' ουρανού. Να θησαυρίζω
τα νερά των βροχών και τις ανταύγειες
απ' το θαύμα του κόσμου. Να μ' απλώνουν
τις φούχτες τους οι άνθρωποι κι ένας ένας
να προσπερνούν. Κι αδιάκοπα να ρέω
τη ζωή, την ελπίδα, τη λάμψη του ήλιου,
του ηλιογέρματος το γαρουφαλένιο
ψιχάλισμα στα όρη, τη χαρά,
τα χρώματα να ρέω του ουράνιου τόξου
και τη βροχούλα της αστροφεγγιάς.
Ω τι καλά που 'ναι σ' αυτόν τον κόσμο!

                                                   Ν.Βρεττάκος

Ειρήνη..[απόσπασμα]

Βραδυνή μοναξιά.

Σήμερα η κίνηση του κόσμου είναι ένας Φλοίσβος.

Παραιτήθηκε η θάλασσα να γυρεύει

Κι οι ευκάλυπτοι

Δε θέλουνε τίποτα…

…Ο ουρανός, διαυγής, κυματίζει το χρώμα του

δίχως περίσκεψη.

Η ψυχή μου ψηλότερα φέρεται επί των υδάτων του σύμπαντος.
 Ν.Βρεττάκος