Τον τελευταίο καιρό συνειδητοποιώ πως γύρω μου υπάρχουν πάρα πολλές "επιλογές" που δημιουργούν μια ψευδοεντύπωση ελευθερίας αλλά στην πραγματικότητα δεν είναι τίποτα άλλο από μια καμουφλαρισμένη φυλακή. Υπάρχουν πάρα πολλά κανάλια στην τηλεόραση, πάρα πολλές εφημερίδες, πάρα πολλοί τρόποι διασκέδασης, πάρα πολλές εναλακτικές στο internet, πάρα πολλά εξαρτήματα υπολογιστών, πάρα πολλές ειδικότητες γιατρών, πάρα πολλά διαφορετικά χαρτιά υγείας, πάρα πολλοί άνθρωποι που σε περιτρυγιρίζουν. Σε έναν αδιάκοπο αγώνα να αποφασίσεις τι από τα παραπάνω σου ταιριάζει κάνεις το λάθος να αισθάνεσαι πως κάνεις επιλογές. Μάλλον κάνεις το λάθος να αγχώνεσαι και να διερευνείς την καλύτερη από τις δυνατές επιλογές που έχεις.
Αποτέλεσμα:
1) Νομίζεις πως πράγματι έχεις επιλέξει
2) Δεν τα έχεις καλά με τον εαυτό σου γιατί δεν πρόκειται ποτέ να εξετάσεις με ακρίβεια όλες τις δυνατές επιλογές
3) Αναλώνεσαι στο να "διαβάζεις" για τη ζωή σου αντί να τη "γράφεις"
4) Βιώνεις μια μορφή ψυχοπάθειας από τον καταιγισμό της πληροφορίας για τα προιόντα, υπηρεσίες, ανθρώπους που σε περιβάλλουν
Ποια είναι η λύση? Ο μηδενισμός? Να δεχόμαστε απλά ότι έρχεται? Να μην σκεφτόμαστε τι βιβλίο θα διαβάσουμε, τι φάρμακα θα πάρουμε, τι τηλεόραση θα αγοράσουμε, τι επιχείρηση θα ανοίξουμε, τι τι τι....
Αν το παραπάνω δεν είναι λύση τότε πως μπορείς να φιλτράρεις ασυνείδητα τα παραπάνω έτσι ώστε να μην καταναλώνεσαι σε ένα ίσως φυσιολογικό φαινόμενο της εποχής.
Αύριο τι γάλα να αγοράσω? ΔΕΛΤΑ, ΦΑΓΕ, ΟΛΥΜΠΟΣ ή ΜΕΒΓΑΛ
Sreak
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
2 σχόλια:
"Δεν πρέπει να αφήνεις να σε καταβροχθίζει η ιστορία της εποχής σου, έλεγε συχνά ο Ραβελστάιν. Μνημόνευε για τον ίδιο λόγο τον Σίλερ: 'Ζήσε με τον αιώνα σου, αλλά μη γίνεις πλάσμα του'".
Saul Bellow, "Ραβελστάιν"
Υπαρχει ενας δρομος διαφυγης απ την παγιδα της ψευτοελευθεριας που περιγραφεις και σηματοδοτειται απ την απλοτητα και την αυθεντικοτητα σε καθε επιλογη της ζωης μας.
Δημοσίευση σχολίου