Εις μνημη της Αμαλιας!!

''Η Αμαλια εχασε τη μαχη''ακουσα το πρωι και θυμωσα γιατι η Αμαλια κερδισε αφου δεν παραιτηθηκε ποτε απ τη ζωη!!!Παλεψε 17 χρονια με τον εαυτο της που της ελεγε''δεν παει αλλο,δεν τα βγαζεις περα με το συστημα''.Τολμησε να βγει απ το καβουκι της και να καταγγειλει την ανευθυνοτητα,την ελλειψη γνωσεων των γιατρων,την αδιαφορια και την γραφειοκρατια του συστηματος υγειας.Ενος συστηματος που δεν το εφτιαξαν εξωγιηνοι αλλα μισανθρωποι και το συντηρουμε ολοι εμεις με την αδιαφορια και τους συμβιβασμους μας!Εβαλε μπροστα τη ψυχη της,ψυχαρα ομολογουμενως,για να αντιμετωπιση το απανθρωπο προσωπο τερατων!!
Μεσα απ τον μεγαλο της πονο δεν ξεχνουσε τους ομοιοπαθεις συνανθρωπους της αλλα και ολους εκεινους που ξεπερασαν τα εμποδια και την στηριξαν.Η Αμαλια ηταν Ανθρωπος με ελπιδα ,αγωνιστικοτητα και κουραγιο!Τολμησε αυτο που εμεις δεν τολμαμε ΠΑΛΕΨΕ! Η Αμαλια κερδισε τη ζωη γιατι εμαθε να ζει μεσα απ την σκληροτητα και την αδιαφορια.Η Αμαλια ειναι νικητρια!!!!και μεις??Οι αδιαφοροι ,οι κακομοιριδες,οι παρετημενοι.
Ποιος λοιπον εχασε τη μαχη? εκεινη ή εμεις???
Αιωνια σου η μνημη κοριτσι μου!

Δασκαλος σημαινει.....                                                                                                                                                                                                                                  Αγαπημενοι μου φιλοι!Η σχολικη χρονια για τη μεση εκπαιδευση φθανει στο τελος της και η ωρα του ''θερισμου''πλησιαζει.Ειναι μπροστα μου ο απολογισμος και η αυτοκριτικη των πεπραγμενων της χρονιας που φευγει!Βυθισμενος ο νους μου σε σκεψεις και ταραγμενη η ψυχη μου απο γεγονοτα της μερας απευθυνομαι στην αγαπη και στο καθαριο βλεμμα της νεοτητα σας ζητωντας να μου πειτε τι σημαινει δασκαλος για σας??Ποια ειναι τα γνωρισματα του αληθινου δασκαλου και μαλιστα στην περιπτωση που εχει να κανει με εφηβους?Οι σκεψεις σας θαναι για μενα στηριγμα στους προβληματισμους μου!Σας ευχαριστω!!!!!!          Katerina

Περαστικός

Υπαρχουν μέρες που σκεφτομαι και εγω ετσι. Αισιοδοξα.
 Πως ειναι λιγα αυτα που μας χωριζουν.
Υπαρχουν και μερες σαν τη σημερινη που πιστευω
πως κατα βαθος, ολοι, ειμαστε μονοι,
 και φρασεις του τυπου  ''σε καταλαβαινω''  ,
 ''σε νιωθω απολυτα''  ειναι άθελα μας πολύ ψεύτικες.
 πολυ επιφανειακές.
 Πως μπορείς να νιώσεις πραγματικά  
τι περνάει ο αλλος που κουβαλάει χρόνια
τον πόνο στο σώμα ,στην ψυχή του
 και εχει μαθει καθημερινα να ζει μαυτόν.   
πως μπορεί κανείς να καταλάβει και να μοιραστεί  
τα αισθήματα ενος ετοιμοθάνατου.
Μας χωρίζουν πολλά , διαφορετικές σκέψεις, διαφορετικά βιώματα ,
επιθυμίες,χαρές,θλίψεις,διαφορετικά ονειρα.
δισεκατομμύρια διαφορετικοί άνθρωποι,
άπειροι δρόμοι.
 Μα έχουμε κατι κοινό.
Είμαστε ολοι ανθρωποι,
Άνθρωποι τρωτοί.
Μικροί μπροστά στο μεγαλείο της ζωής.
 Το να  συνειδητοποίησουμε οτι είμαστε περαστικοί απο αυτόν το κοσμο
είναι μια καλή αρχη για να καταλάβουμε οτι η ζωή ειναι ενα δώρο.