Στεκομαι μπροστα στον γκριζο πινακα μιας ζωης που προσπαθουν να μου επιβαλουν κρατωντας τα πινελα μου και την γεμιζω με χρωματα!Με κοιτουν παραξενα,αλλοτε αδιαφορα...!Στη ζωη μας ολα κρυβουν μεσα τους ενα ποθο εντονα εσχατολογικο.Εχουμε μια κληση και μια αποκαλυψη ,να βιωσουμε το μυστηριο της αγαπης!Να ζησουμε την ζωη μας σαν αγαπη και την αγαπη σαν ζωη!Και αυτο ειναι τεχνη που δεν παυεις να την υπηρετεις και να την μαθαινεις .Μεσα απ τις υπαρξιακες μας αγωνιες δεν κανουμε τιποτε αλλο απ το να αναζηταμε την αυθεντικοτα και την γνησιοτητα ενος προσωπου στο οποιο θα βρισκουμε ,θα ανακαλυπτομε την μοναδικη ομορφια του να ολοκληρωνουμε σαυτο τον εαυτο μας.Μ αυτες τις σκεψεις ευχομαι η ΚΑΛΥΒΑ να γινει τροπος συναντησης προσωπων που κρατουν πινελα ,εχουν διαθεση δημιουργιας και τολμουν να βαζουν χρωμα στη ζωη τους!
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου