***
Ο μακαριστός Πατριάρχης Σερβίας Παύλος όταν το 1990 εξελέγη δια κλήρου 44ος Πατριάρχης Σερβίας είχε τονίσει στην ιερά Σύνοδο «δεν έχω κανένα δικό μου πρόγραμμα για το πατριαρχικό έργο. Το πρόγραμμά μου είναι το Ευαγγέλιο του Χριστού, η καλή αυτή αγγελία περί του Θεού». Άλλοτε πάλι τόνιζε:
- «Να μείνουμε άνθρωποι για να μην ντρεπόμαστε ενώπιον των προγόνων μας και να μην ντρέπονται για εμάς οι απόγονοί μας»
- «Υπάρχει αρκετός χώρος για όλους κάτω από τον ήλιο. Την ειρήνη την χρειάζονται όλοι οι άνθρωποι, ακόμη και οι εχθροί μας. Καλύτερα να χάσουμε το κεφάλι μας, παρά την ψυχή μας. Δεν υπάρχει συμφέρον ούτε προσωπικό, ούτε εθνικό, το οποίο θα μπορούσε να αποτελέσει δικαιολογία για να μην συμπεριφερόμαστε ως άνθρωποι»
πηγή: aktines.blogspot.com
***
Η μοναχική υπόσχεση
της ακτημοσύνης
Τελειώνοντας η συνεδρίαση της Σερβικής Συνόδου στο Βελιγράδι, ο πατριάρχης Παύλος ξεκίνησε κατά τη συνήθεια του να πάει στον εσπερινό στον Καθεδρικό Ναό. Βγαίνοντας είδε στο πάρκινγκ ένα πλήθος από πολυτελή μαύρα αυτοκίνητα και ρώτησε:
-Σε ποιόν ανήκουν αυτά τα αυτοκίνητα;
-Είναι των επισκόπων που ήρθαν για τη σύνοδο μακαριώτατε, του απάντησε ένας ιερέας που τον συνόδευε.
Ω, ο Θεός να τους φυλάει. Με τι θα κυκλοφορούσαν άραγε εάν δεν είχαν δώσει τη μοναχική υπόσχεση της ακτημοσύνης;
***
Ο καθένας βλέπει
ότι θέλει
Ο διάκονος που συνόδευε τον πατριάρχη στις εξόδους του στο Βελιγράδι διηγείται για το μάθημα που πήρε από αυτόν μια φορά που πήγαιναν στην εκκλησία Μπάνοβο Μπρντο.
-Με τι θα πάμε, με το αυτοκίνητο; ρώτησε ο διάκονος.
-Όχι, με το λεωφορείο! απάντησε κατηγορηματικά ο Πατριάρχης.
-Μα το λεωφορείο είναι πάντα γεμάτο και η ζέστη είναι αποπνιχτική. Και δεν είναι και κοντά.
-Έτσι θα πάμε του λεει κοφτά ο πατριάρχης.
-Μακαριώτατε, προσπαθούσε να τον πείσει ο διάκονος, είναι καλοκαίρι ο κόσμος πηγαίνει για μπάνιο στο νησάκι Τσιγκάλια και οι πιο πολλοί είναι ημίγυμνοι, δεν είναι σωστό.
-Πάτερ. του λέει ήσυχα ο πατριάρχης, ο καθένας βλέπει ότι θέλει!
***
Αύξηση;
Για ποιόν λόγο;
Ο πατριάρχης αρνούνταν πολλές φορές να πάρει και το μισθό του και αρκούνταν στη σύνταξη που είχε ως πρώην επίσκοπος Ράσκα και Πρίζρεν. Τα ρούχα του και τα παπούτσια του τα διόρθωνε μόνος. Του έμεναν και χρήματα από τη μικρή του σύνταξη τα οποία έδινε στους φτωχούς και σε άλλες αγαθοεργίες.
Διηγούνται κάποιοι ότι όταν οι ιεράρχες ζήτησαν το 1962 αύξηση μισθών ο Παύλος-επίσκοπος τότε-είπε έκπληκτος: «Γιατί να γίνει αύξηση αφού δε μπορούμε να ξοδέψουμε ούτε αυτά που έχουμε;»
***
Πολυτέλεια
Οι κάτοικοι του Βελιγραδίου συναντούσαν συχνά τον πατριάρχη Παύλο στο δρόμο, στο τραμ ή στο λεωφορείο. Μια φορά ενώ περπατούσε επί της λεωφόρου Πέτρος ο Α΄ κατευθυνόμενος προς το πατριαρχείο σταμάτησε δίπλα του μια Μερσεντές, τελευταίο μοντέλο. Στο τιμόνι ήταν ο ιερέας μιας πλούσιας βελιγραδινής ενορίας
-Μακαριώτατε, παρακαλώ επιτρέψτε μου να σας πάω όπου επιθυμείτε του λέει περιποιητικά
Ο πατριάρχης μόλις ανέβηκε ρώτησε:
-Πατέρα, ποιανού είναι αυτό το πολυτελές αυτοκίνητο;
-Δικό μου μακαριώτατε!
-Σταμάτα αμέσως! τον διέταξε ο πατριάρχης
Κατέβηκε έκανε ταπεινά το σημείο του σταυρού, τον ευλόγησε και του είπε:
O Θεός να σε προστατεύει!
-Άρθρο του Jovan Janjic από την εφημερίδα ''Nasa Rec''772/13-2-2004
