Πέμπτη 23 Οκτωβρίου 2008

Σαν κοιτάς

Γλυκιά ηρεμία μεταμορφώνει την ύπαρξή μου και φωνάζει στην ψυχή μου…

«Σαν κοιτάς ψηλά, σαν ήρωας σε κόσμο υπόκοσμο μην βαριανασαίνεις»

Δεν προλαβαίνω να κοιτάξω και νοσταλγώ την εικόνα που έχασα.

Δεν τα παρατάω, ανίκανος να προσπαθήσω αναρηχώ το βουβό κορμί μου,

γεμάτος πάθη γεννιέμαι μέσα από την απελπισία μου

καρτερώ την αγάπη και τα μάτια σου
σωτήριο βλέμμα, σωτήρια αγάπη

--------------------------------------------

4 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

είσαι ποιητής...

Ανώνυμος είπε...

μαρέσει πολύ.σαν να το είχα ανάγκη

katerina είπε...

''Δεν προλαβαίνω να κοιτάξω και νοσταλγώ την εικόνα που έχασα''...γατζώθηκα σ'αυτό το στίχο!!απλός και αληθινός όσο δεν φαντάζεσαι!
Νοσταλγώ τα δευτερόλεπτα που προσπερνούν τους χτύπους της καρδιάς μου......
Σαν κραυγή οι στίχοι σου sreak...θα συμφωνήσω οτι τους είχαμε αναγκη!!!!

santos είπε...

Δεν τα παρατάω... νοσταλγώ την εικόνα που έχασα...


γεννιέμαι...

καρτερώ την αγάπη-σωτήριο βλέμμα...