Φωνάζω και νιώθω την ψυχή μου
μέσα από την στερεογραμματική μου ψυχή τραγουδώ
τραγουδώ τον πεισματικό παροξυσμό μου.
Σ'αγαπώ μέσα από της λίμνης την μοναξιά,
σε καρτερώ και κολυμπάω μέσα σου
όταν προσπάθησες να με πνίξεις
απλά έκλαψα
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
2 σχόλια:
...και είδα το δάκρυ σου να χάνεται
στο πρόσωπο της λίμνης....
να σχηματίζει κύκλους ζωής ...
να σβύνουν στις όχθες των ματιών μου...
και τρεξα...
στη καρτερία σου να βάλω τέλος....
τη μοναξιά σου να γεμίσω με σιωπες...
σιωπές με νότες της αγάπης μου...
"..τα δάχτυλα σου έγιναν τώρα πιο σκληρά,έγινα πιο κατάλληλα για τον λαιμό μου" Χριστιανόπουλος
Δημοσίευση σχολίου