Τελευταία ματιά...

Ξεχασμένες απ το χρόνο πλαγιάζουν στη γήινη αγκαλιά...
Ερωτοτροπούν με τον ήλιο....
 με το βλέμμα του ερωτευμένου κοριτσιού....
Ομορφαίνουν ,κάθε που η ψυχή ανθισμένη
φυτεύει γεράνια στις ρωγμές τους...
και πόδια γυμνά χαδεύουν την αιωνιότητά τους...
Τελευταία ματιά πίσω απ τα σκούρα γυαλιά
που κρύβουν το δάκρυ...
τελευταία ανάσα ....
πριν ο ήλιος δύσει....

Άνοιξε τις χούφτες σου!!

Γύρισα...
στο βάθος των ματιών αναζήτησα κείνο το φως...
Αντίκρυσα...
μια νοσταλγία κοφτερή
στη σχισμή που η θάλασσα αγκαλιάζει το βράχο...
Ζήλεψα...
ένα χαμόγελο-πεταλούδα αιχμάλωτη
στων χειλιών την άκρη..
Μάτωσα...
δεν είχε φως απόψε το φεγγάρι...
Κοίτα...
μάζεψα κοχύλια να ζωγραφίσω τα όνειρά σου...
Ανοιξε τις χούφτες σου...
Γύρισα!

Γαληνεμένα...

...Κι έρχεται όλο έρχεται ....
σύντροφος στη μοναξιά της....
να παγιδέψει στα διχτυα της
την αρματωσιά του πόνου...
να ορμηνέψει τις αχτίδες του ήλιου
να αγκαλιάζουν πιο τρυφερά
τα μουσκεμένα θυρόφυλλα...
να λευτερώσει το κόκκινο κοχύλι
απ τις θαλασσοσπηλιές του  βέβηλου χρόνου....

Άτιτλο...αλλά όχι άχρωμο...

...με ρώτησες πως γράφω τ'ονομά σου
και σου πα ''με τις λέξεις της σιωπής''...
...με ρώτησες πως ζωγραφίζω τη ψυχή σου
και σου φερα στη χούφτα μου
μια θάλασσα να πιεις...